We zijn optimistische planners. Dus bedenk ik regelmatig dat ik ‘even’ iets doe, en ineens is het een uur later. Of ik laat me verleiden om ‘even’ te helpen, en ben vervolgens een halve dag bezig. Stap jij ook regelmatig in de valkuil van het ‘even’? Twee handige tips om je niet meer te laten verleiden door het woord ‘even’.
Tip 1: Splits werkzaamheden op in deelactiviteiten
Als je ook een optimistische planner bent, dan duren activiteiten vaak langer dan je denkt. Om je eigen optimisme in te dammen helpt het om je klus te verdelen in de verschillende deelactiviteiten. Schat dus niet in hoeveel tijd je nodig hebt om boodschappen te halen, maar kijk eerst naar wat je daarvoor allemaal moet doen. Denk aan; opstellen van een boodschappen lijstje, tas zoeken, kortingsbonnen zien te vinden, fietsbanden oppompen, geld pinnen, naar de winkel fietsen etc.
Op deze manier krijg je beter overzicht wat er allemaal onder het ‘even doen’ valt en kun je beter inschatten hoeveel tijd je voor alle deelactiviteiten apart en de klus in zijn totaliteit, nodig hebt.
De ‘pizza-punten-techniek’ kan je hier ook bij helpen.
Tip 2: Zeg niet meteen ‘ja’
Voorkom dat je direct op een verzoek van een ander ingaat. Neem bedenktijd, al is het een paar seconden. Ga na hoeveel tijd het je kost (hiervoor kun je tip 1 gebruiken) en bepaal of je er tijd voor vrij hebt of wilt maken.
Schrap ‘ff’!
Schrap de tekens ‘ff’. Want ‘even’ duurt over het algemeen langer dan je denkt…
(Fotocredits: Zurijeta via Shutterstock)
About Author
Arjan Smeele
Het is de Wet van Hofstadter: alles duurt langer dan je denkt, zelfs als je rekening houdt met de Wet van Hofstadter.
Esmeralda Kleinreesink
Heel herkenbaar. Deze tips sluiten naadloos aan bij de 11e stelling van mijn proefschrift:
“The professorial sense of time is different from the doctoral student’s sense of time: when a professor gives a doctoral student a five-minute-job it often takes a doctoral student at least two hours, if not two weeks or even two months”
Comments are closed.