Gisteren was ik op weg naar een afspraak en kwam in de file te staan in de buurt van Eindhoven. Het eerste wat ik deed was degene met wie ik een afspraak had opbellen om te zeggen dat ik vertraging opliep en hoe veel ik dacht dat dit zou zijn. Toen ik meldde dat ik verwachtte zo’n twintig minuten vertraagd te zijn kreeg ik als antwoord: “Kom minstens een half uur te laat, doe rustig aan en behoud je waardigheid.”
Ik merkte hoe deze reactie me een hoop ruimte gaf -ongebruikelijk als ‘ie was-. Je kunt dus blijkbaar voor een ander ook “tijd scheppen” door op deze manier met vertraging en gejaagd opbellende file-patiënten om te gaan. En hoewel het woord “waardigheid” misschien een beetje èrg luisterrijk uitgedrukt is, realiseerde ik me hoe ver je van jezelf verwijderd raakt als je bezig bent met haast, op tijd komen en je druk maken om een optocht van stilstaande auto’s.
Ik heb me in elk geval voorgenomen om anderen, als ik in de gelegenheid gesteld word en het redelijkerwijs mogelijk is, ook met alle plezier “de tijd te geven”.
Christel
Persoonlijk vind ik het vervelend als ik, ondanks ruim op tijd weg te gaan, toch te laat kom op een afspraak. Ben bang dat het op tijd komen er daarvoor toch teveel bij mij ingeramd is 🙂 In die gevallen dat het voorkomt, bel ik zo snel mogelijk en vraag de ander of hij/zij de afspraak nog zinvol vindt, dit vind ik wel zo respectvol. Overigens laat het overgrote deel van mijn afspraken dan welgemeend weten dat ze dat stukje ‘gevonden tijd’ helemaal niet zo erg vinden, zij gebruiken dit dan meestal om nog even een onverwacht klusje tussendoor te doen. Op die manier profiteren we beiden nog een beetje van de verkeerspech!
Mikky
De issue van Annedien is “tijd gunnen aan een ander”. Grappig dat bijna iedereen hier dan direct begint over zichzelf en het al dan niet op tijd moeten komen en tips om dat ook daadwerkelijk voor elkaar te krijgen. We zijn opgevoed met “tijd kost geld” en natuurlijk hebben we onze agenda’s volgepropt. Maar… misschien moeten we onszelf meer tijd gunnen om de ander meer ruimte te bieden 😉
Ruben
Klik op deze link en kom erachter wat studenten van Commerciële Economie onder lifehacking verstaan!
Gompie
Ik kom nooit te laat, ik kom nergens.
Mensen zijn nooit te laat bij mij op bezoek, ik ken niemand.
Zucht…………….
Sanne Roemen
Gek eigenlijk. Ik vind het zelf heel erg om te laat te komen, maar ik vind het niet zo heel erg als mensen bij mij te laat komen. Meestal. Mijn persoonlijke hack is dan ook om mensen zoveel mogelijk naar mij toe te laten komen in plaats van andersom. Niet per se allemaal naar Haarlem hoor, ik ben geografisch gespreid en 1 dag per maand beschikbaar in resp Arnhem, Groningen, Utrecht en Amsterdam. Werkt 95% van de keren prima.
Ik vind de tip van Erno overigens ook subliem. En de basis van Annedien: dat het slachtoffer op die manier ook rust kan geven: goud waard.
Jasper
Wat een bizare reacties…
Even een tegengeluid.
Te laat komen, dat is 99% van de gevallen het resultaat van slecht plannen.
Het is al jaren druk op de weg in nederland. en vertragingen bij het openbaar vervoer bestaan ook al zo lang als er treinen rijden.
Het is raar dat mensen er van uitgaan dat een stukje electronica (lees routeplanner) een betere realiteits (en tijds) inschatting kunnen maken dan dat je dat zelf kan.
Ik ben het dan ook eens met Erno, gewoon op tijd weg gaan. Zorgen dat je wat dingetjes bij je waarmee je al je tijd nuttig kan besteden (nuttige tijdsbesteding lukt overigens een stuk beter in het openbaar vervoer dan achter het stuur van je leasebak in de file).
Als iemand met mij een afspraak heeft en die belt 5 minuten voor tijd op dat hij/zij 20 minuten later is, dan hoeft ie niet meer te komen. Ik heb mijn dagen strak ingepland. Dit geeft mij de meeste vrijheid om bezig te zijn met inhoud, zonder steeds mijn planning opnieuw te moeten maken.
Als het iemand al niet lukt om op tijd te komen (wat toch echt niet heel erg lastig is) dan zegt dat veel over de houding (en planningscapaciteiten?) van die persoon.
Annedien
Dank allemaal voor jullie waardevolle reacties!
Wat ik nog het meest wilde benadrukken met deze post is dat je als partij met wie degene die later komt een afspraak heeft ook tijd kunt GEVEN, ruimte kunt geven aan die ander.
Daarnaast vind ik het ook bizar hoe wij, Nederlanders, kunnen vasthouden aan een heel strikt op-tijd-komen-regime, terwijl de Nederlandse wegen dit al aardig wat jaren tegenwerkt. We zullen toch wat Afrikaanser moeten worden in onze houding, denk ik 😉
Wat betreft me haasten: Ik denk dan altijd: Liever te laat dan dood.
Dat beperkt de risico’s die ik bereid ben te nemen aanzienlijk…zowel ten aanzien van mijn eigen leven als dat van anderen.
Merijn
De tip van Erno, een aankomstvenster afspreken ipv een tijdstip vind ik erg zinnig. De automobilisten onder ons, incluis ikzelf, moeten zich op de weg afvragen waarom ze daar zijn: meestal om veilig en heelhuids aan te komen. De tijdswinst die je boekt met gejaagd rijden is nihil, zeker in drukte.
En ga je in het weekend op familiebezoek, probeer even in stilte te genieten van de snelweg die wel doorrijdt.
Daan
Nog even een aanvulling;
– Als ik weet dat ik een belangrijke afspraak heb met iemand die maar 1 uur heeft en verder een bijzonder drukke planning, dan is het mijn eigen oordeel over of ik daarvoor op tijd wil zijn en wél haasten of kostbare tijd daarvan af te snoepen door rustiger aan te doen. Waarbij minder tijd met diegene hebben vaak niet prettig voelt, en persé op tijd moeten komen ook niet maar dat offer ik daar in zo’n geval meestal voor op.
– Als ik iemand betaal voor bv 2 uur advies, die daarna echt een andere afspraak inplant, betaal ik graag een half uur extra om te tijd te hebben klaar te zijn met de vorige actie, en rustig naar de afspraak toe te kunnen gaan.
Daan
Ik meen het als ik nu schrijf dat ik zeg dat ik altíjd te laat kom, dat scheelt 1 hoop. Het klinkt wellicht wat onaangepast en asociaal, maar… je geeft in 1x aan, aan jezelf en de ander; “dit is mijn uitgangsunt”. Je relativeert daarmee niet alleen alles voor jezelf maar ook voor de ander. Sta boven gehaast, toon respect door je best te doen voor mensen en de dingen. Als de ander daar geen respect voor heeft, dan maar niet.
Ik geef iemand een extra moment voor zichzelf door óf te laat te komen, óf (soms kort) vantevoren een afspraak helemaal af te zeggen. Tenminste zo ervaar ik het bíjna altijd van de ander. Je leeft écht voor jezelf jongens en meisjes, en om tijd te maken voor de belangrijke dingen en niet om daar tijd tekort voor te hebben. Dit is echt anti-hack want alles loopt altijd uit daardoor, maar daarentegen wordt je er wél echt gelukkig van.
Alle tips daargelaten, want je kan absoluut een hoop dingetjes bedenken en gebruiken om er zoveel mogelijk voordeel mee te doen, daar is niks mis mee. En bij afspraken met meerdere mensen waarbij jij een key factor bent voor de voortgang kan je maar beter proberen te halen, zo ook het ophalen van je kinderen van school.
Jolanda
Wat mij altijd opvalt is hoe ik tegen mijzelf zit te praten als ik laat ben. Het begint steevast met: “Ik haal het nooit, ik haal het nooit” met als gevolg dat ik ook begin te bumperkleven of met een idioot hoge snelheid ga rijden. Tegenwoordig valt me dit gedrag steeds beter op en kan ik mijn gedachten en het bijbehorende gedrag aanpassen. Door mijzelf te verzekeren dat ik alle tijd heb ga ik rustiger rijden en kom ik veel relaxter (en heel vaak gewoon op tijd) aan. Ik heb geleerd dat je in vijf minuten bj een normale snelheid heel wat kilometers af kan leggen… meer dan je zelf vaak denkt als je gestresst bent.
Jan Kolstee
Op tijd op een afspraak komen (of brllrn dat het later wordt) is respect tonen voor de ander
Erno Mijland
Nooit meer te laat? Nog twee tips…
Iemand gaf me ooit de tip om niet meer af te spreken op een bepaalde tijd, maar af te spreken wanneer je vertrekt. “Ik vertrek om tien uur, dus ik zal er ergens tussen half elf en elf zijn…”
Vertrek met een overdreven marge en een stapeltje dingen om te doen voor als je te vroeg bent. Zoek ter plekke een cafeetje, lees wat, drink een kop koffie en kom bijzonder relaxt op je afspraak.
Rjbouw
Ik voelde me altijd ontzettend stom als ik te laat ergens aan zou gaan komen, en me helemaal op heb lopen te fokken, bumperkleven en al, om er vervolgens achter te komen dat het diegene helemaal niets uitmaakte dat je iets te laat was, sterker nog het was diegene helemaal niet opgevallen!
Tegenwoordig maak ik me er niet zo druk meer om als ik te laat kom, even bellen doet inderdaad wonderen.
Comments are closed.