Hoe vaak hoor je niet: waarom wist ik dit niet eerder? Eigenlijk niet vaak genoeg.
We weten allemaal welke collega, vriend of familielid we moeten hebben om een antwoord op onze vraag of probleem te krijgen. Maar die persoon gebruiken we pas als zich het probleem of de vraag voordoet.
In mijn praktijk adviseer ik managers die de slimme collega een uur per week in te zetten om actief rond te lopen en iedereen te helpen met tips & trucs. Die slimme collega kent jou, dus de hulp is afgestemd op jouw kennisniveau. Mensen leren immers vooral van elkaar. En iedereen heeft zelf ook slimme oplossingen, die zo hun weg vinden in de organisatie en maatschappij. Je kunt natuurlijk ook zelf aan je baas voorstellen of jij die slimme collega mag zijn.
Het effect van dat ene uur investering is een grotere productiviteit van je collega’s. Het werkt ook zeer motiverend en de beloning is direct, voor beide kanten. De slimme collega kent natuurlijk deze site als start voor alle tips & trucs.
Jij deelt toch zeker ook, actief, al deze mooie hacks met je hele netwerk?
Jorg van Oyen
@Kevin Rommen
De analogie van de hengel en de vis, origineel man! Hebben we al tig keer gehoord in het kader van ontwikkelingshulp. En woorden als terminologische verkrachting, welk tekstboek heb je daarvoor uit je boekenkastje gehaald? Los daarvan is dit begrip in binnen deze context totaal niet van toepassing, zoals blijkt uit de uitleg en tot dan toe nuttige uitbreiding van jouw kant. Ten slotte, om te stellen dat dit niets met slim zijn te maken heeft is op zichzelf nou niet bepaald slim Kevin. Natuurlijk heeft oplossingsgericht denken alles met slim zijn te maken, je gebruikt je verstand om een probleem op te lossen. Als je anders zou denken ben je dom bezig.
Aaron
Nou, ik ben zo’n slimmerik tegen wil en dank.
Mijn waarneming is juist dat als er een bekende slimmerik op de vloer rondloopt men niet meer gemotiveerd is zélf een oplossing te vinden; het is veel makkelijker om die slimmerik hiervoor te raadplegen.
Het directe gevolg is een scheefgroei waarbij de slimmerik niet meer als “coach” optreedt maar als helpdesk. Een uiterst ondankbare rol kan ik jullie vertellen.
Zeker als je op (personeels)feestje als slimmerik geïntroduceerd wordt en in plaats van gezellig kletsen ook dáár nog eens benaderd wrodt door mensen met “problemen”.
Bas Ravelli
Zoals ik het heb begrepen banen wij onszelf een weg door de revolutie. Deze revolutie is: van jager naar boer, door gegroeid via de industriele revolutie, doorgegroeid en is nu, nu. (boek: 8th habit extreamly effcient people) De kenniswerker is nu creatief!
Ik kan de hulp van mijn vrienden goed gebruiken. Die colega die twee maanden druk bezig isgeweest met het koppelen van haar hostnaam met: “wie weet wat”? Misschien wil zij helpen met mijn spelling. “Gewoon zoals dat gaat”.
Groetjes,
(Wereldproblematiek erbuiten gelaten)
Verbal Jam
De bedrijfscultuur die Santine noemt getuigt niet van snugger management. Zoals Mike zegt, komen ze er wel achter. Hoewel…
Mike van Hoenselaar
Van alle reacties vind ik die van @Santine de spijker op de kop doen slaan. Ik denk dit voor heel veel bedrijven zo is. Niet omdat de werknemers niet weten dat het ook anders kan, maar de mogelijkheden tot samenwerking en leereffect niet genoeg wordt gestimuleerd. Het is tijd van de baas he.
Zoals Santine zegt, ze komen er wel achter dat het dit ook niet is. 2009 wordt een jaar van efficientie. Meer doen in de 24 uur van een dag. Of hetzelfde doen in minder tijd. Door nu tijd te investeren om iets te leren, worden processen kwalitatief beter in the long runen bespaar je tijd of kun je meer doen. Zo zie ik het in ieder geval.
@MikevHoenselaar
Santine
Echt niet… wordt er gezegd dat dat niet in je takenpakket zit. Collegiale dienstverlening bestaat al een tijd niet meer. Dat het tijdwinst oplevert, weten we allemaal heel goed, maar de tijden zijn veranderd. Ieder zijn of haar taken en meer kan niet vanwege de hoge werkdruk. Sterker, ik ‘moet’ voortaan zeggen dat ik het niet weet of niet mag oplossen als het buiten mijn werkgebied ligt anders krijg ik problemen omdat ik niet efficiënt met ‘mijn’ tijd omga met mijn eigen werkzaamheden volgens het verplichte paginavolle persoonlijke werkplan. Of je moet weer de zoveelste timemanagementcursus gaan volgen (daar is dan weer wel geld en tijd). Ieder voor zich is het tegenwoordig. Egoïstisch zijn, dat wordt je opgedrongen! Ze komen er na een paar jaar wel weer achter dat het zo ook niet werkt.
Kevin Rommen
Ik vind het woord “slim” hier totaal niet van toepassing. Het gaat vaak meer om visie en oplossingsgericht zijn. Veel mensen op de werkvloer denken rechtlijnig. Voor één probleem is er één oplossing, en als ze die niet weten is er een probleem.
Als je daarentegen oplossingsgericht bent dan ga je het probleem analyseren en ontleden en hiervoor een oplossing zoeken. Dit doe je door naar andere te luisteren(Google) of pure logica toe te passen(oorzaak-gevolg). Op deze manier kom je vaak tot een/de oplossing, maar dit wil absoluut niet zeggen dat je slim bent. Het zegt alleen dat je sterk bent in oplossingsgericht denken.
Om het dan helemaal goed te doen zorg je er niet voor dat de desbetreffende persoon de oplossing krijgt maar probeer je hem eerder te scholen in oplossingsgericht denken. Je kan iemand die honger heeft wel een vis geven, maar hij krijgt toch weer honger. Geef hem daarentegen een hengel en leer hem vissen. Hij heeft altijd te eten.
Ik denk dat de life-hack heel goed is, alleen wat ongelukkig verwoord. Een typisch geval van terminologische verkrachting waardoor de lading en boodschap verandert.
Eric Haas
Scherpe observatie. Ik deel ‘m!
Het is inderdaad – helaas – een feit dat de mens normaal gesproken eindeloos doormoddert alvoor om hulp te vragen.
Natuurlijk kan die persoon bij een bedrijf gaan rondlopen. Echter wat nu als je zzp’er/freelancer bent?
Daarvoor is het mijns inziens stimulerend als je met soortgelijke professionals
een ruimte deelt en elkaar “live” ervaart (natuurlijk kan het ook via media als twitter, maar ik ben ouwerwets en geloof in face-to-face contact en ik geloof in lokale netwerken).
Om die reden ben ik bezig met het opzetten van Green Desk:
inspirerende werkomgevingen dichtbij huis, waar je lid van kan worden tegen een vast bedrag per maand of een strippenkaart. De eerste gaat komen in Hilversum. (overigens ben ik niet de enige die met een soortgelijk concept bezig is…dit is een duidelijke trend!)
Cheers
Eric
(site snel live!)
Erik
Ik vind net als Verbal Jam dit geen goede tip. Ik zou het misschien zien als een bemoeihal ook al zijn er goede intenties.
Het zou beter werken als er een soort coach zou zijn op bepaalde gebieden, bijvoorbeeld de ene heeft veel kennis van Sales een andere van Customer Service. Een persoon die meer zou willen weten over een gebied zou dan een coach kunnen opzoeken en op die manier hulp/informatie vragen. Op deze manier komt het van de “domme” persoon zelf en die heeft de keuze
Guus Pijpers
Natuurlijk kun je meerdere personen met verschillende kennisgebieden als actieve slimmerik inzetten. Dat is zelf aan te bevelen: niemand weet heel veel van alles. Het uiteindelijk doel is nog steeds met het hele team/groep/afdeling beschikbare kennis beter uit te wisselen.
Verbal Jam
De ene is slim in het ene, de andere slim in het andere. Er is dus bijna nooit sprake van één slimme collega.
Bovendien krijg je scheve ogen als je één collega als de slimste laat rondlopen. Niemand wil als dom beschouwd worden.
In de praktijk weten mensen heel goed van elkaar waar iedereen goed in is en weten ze elkaar wel te vinden.
Het slimste jongetje/meisje van de klas werd vaak gepest.
Voor de sfeer op de werkvloer niet zo’n slimme lifehack dus eigenlijk… 😉
Erwin de Beer
Leuke tip. En natuurlijk ga ik nu niet wachten tot ik opdracht krijg van mijn leidinggevende (want die leest dit tocht niet). Ik ga gewoon zelf ten minste een uur per week rondlopen en daardoor nog actiever hacks delen. En raad eens bij wie ik straks als eerste op de stoep sta? Juist… mijn leidinggevende.
Comments are closed.