Op weg naar huis of nog later, in bed, kom je er achter: vergeten mee te nemen of te doen! Een van de oplossingen is gebruik te maken van je dagelijkse gewoontes.
De Engelse term is attentional surfaces. Dat zijn plaatsen waar je aandacht minstens een kwartier per dag naar uit gaat. Voor sommigen is dat de desktop, voor anderen de spiegel, je persoonlijke website, het dashboard van je auto, de deur van de koelkast, het memobord in de keuken. Die plaats moet natuurlijk niet al vol met zaken liggen die ook aandacht nodig hebben.
Ik ken mensen die bij de voordeur een kastje hebben waar ze alle zaken neerleggen die ze niet moeten vergeten mee te nemen naar hun werk. Sommige artiesten schrijven op de spiegel van hun kleedkamer de naam van de stad waar ze optreden. Voorkomt vervelende situaties.
Wie heeft een verrassende plaats? En vooral, hoe en wanneer gebruik je die?
Jacco van der Pol
Ik kijk in mijn hoofd. Ik maak een mentaal filmpje van mezelf terwijl ik precies dat doe wat ik niet wil vergeten. Dus als ik iets mee moet nemen dan zie ik in de film dat ik het pak en daarna mijn jas aantrek en wegga. Als ik een boodschap in de supermarkt niet wil vergeten, dan zie ik mezelf naar het schap lopen, ik pak wat ik nodig heb en doe het in mijn karretje. Je kan allerlei mentale filmpjes maken, ook dingen die je niet wil vergeten te zeggen, of hoe je iets gaat aanpakken. Ik speel het filmpje een paar keer af in mijn hoofd en daarna vergeet ik het. Op het moment dat ik zou moeten doen wat ik niet wilde vergeten komt vervolgens, in 9 van de 10 gevallen, de herinnering weer boven en doe ik wat ik zou moeten doen.
Pieter
Waarom een verrassende plaats ?
Ik heb op twee plaatsen standaard een notitieblokje en pen liggen.
Op m’n nachtkastje, en in de auto onder de autoradio.
Als ik ’s avonds aan het lezen ben en ik wil het opschrijven, of als ik ’s nachts wakker
word met een bepaalde gedachten in mijn hoofd, dan schrijf ik het van me af; anders
heb ik moeite weer in slaap te komen.
En als ik ’s morgens in de auto zit, is dat meestal ook een moment om een beetje
na te denken en in het hoofd te plannen. En dat schrijf ik op.
De geeltjes werk ik bij in m’n ‘plannen-document’.
Daarnaast heb ik op mijn laptop een ‘plannen-document’. Een korte termijn planning
en een lange termijn planning. Gewoon om overzicht te hebben. Op de lange termijn
planning staan misschien wel zaken die nooit gaan gebeuren. Maar als het op
schrift staat, blijft het niet zo door m’n hoofd heenmalen.
In mijn geval: ik moet doelen en plannen voor ogen hebben om naar te streven.
Of ze nou realistisch zijn of niet, ze kunnen altijd later bijgesteld worden.
Tijdens mijn schoolperiode werkte in bij een glasfabriek. Die arbeiders hadden niet
echt een lange termijn doel voor ogen, maar een zeer zeer korte termijn doel.
Nog 12 minuten, dan is het pauze. Nog 2 uren, dan is het weer tijd naar huis te gaan.
Ik zou dat niet kunnen, maar voor hen is het voldoende in het dagelijks leven.
Gelukkig heeft ieder z’n eigen doel en zin in het leven …
PC63
Ik gebruik hiervoor het frontscreen/homescreen van de GSM, waar alle todo’s,taken en agendapunten van de dag dynamisch staan afgebeeld.
Voordeeld: denk je aan iets (zelfs op het kleinste kamertje), kan je het onmiddelijk even kort ingeven, eender waar je bent, want je hebt hem altijd bij.
En vermits je hem dagelijks ’tig’ maal raadpleegd (ook voor andere zaken), krijg je telkens een visuele refresh van wat je nog moet doen, niet mag vergeten.
Het papieren briefje is voor mij passé, dat heb je op je werk, in de auto etc niet bij, en geraakt hopeloos ‘messed’ up’, door het schrappen en herschikken van prioriteiten en taken.
vb. zie taken in ’t midden van ’t scherm: http://www.letsgodigital.org/images/artikelen/109/nokia-5800-phone.jpg –> 1’screen-tap’ geeft je de volledige lijst.
Comments are closed.