Beroemdheden willen met egards ontvangen worden en verlangen daarom de meest exotische zaken van degenen die ze boeken. Deze eisen staan in een document dat de rider wordt genoemd. Een grote schaal met M&M’s, zonder één bruine M&M, was een bekend onderdeel van Van Halen’s rider. Op TLNT legt John Brubaker dat de bruine M&M’s meer zijn dan een ijdele sterrenwens. Het is een test of het wensenlijstje wel écht gelezen is. Dus wil je checken of je boodschap overkomt, neem dan iets vreemds op in de boodschap. Lees ook: De beste lifehacks voor je sociale vaardigheden.
Brubaker legt uit dat Van Halen met al zijn geluidsapparatuur en lichten een hele belasting is voor een podium. Vandaar dat er voor elk optreden een eisenpakket gestuurd werd, waaraan het podium moest voldoen. Maar al te vaak was er tijdsdruk of simpelweg geen aandacht voor veiligheid en moest Van Halen optreden met gevaar voor alle aanwezigen. Om er zeker van te zijn dat de lijst echt was doorgelezen, zette Van Halen er een nogal vreemde eis in. Was die ingewilligd, dan was de rest vast ook gelezen. Belde een boeker op dat hij niet aan de wens kon voldoen, dan was dat ook goed zolang de eisenlijst maar gelezen was.
Kortom, wil je zeker weten dat iemand je instructies leest, je wensen bekeken heeft, voorbereid naar een gesprek kom? Dan is het de kunst er een kleine, exotische, reactie-uitlokkende opdracht tussen te stoppen.
Nad
Het is als het verkeersbord dat Seth Godin prees met de boetemarge in plaats van een boete-bedrag. De marge zet tot denken aan. Waarom zou je de hoogste dan wel de laagste boete krijgen? Zoals ook schilders die op een pas geverfde muur het bordje “nad” hangen meer aandacht krijgen dan de schilders die “nat” ophangen.
Hoe kun je deze hack gebruiken om je ervan te verzekeren dat jouw mail, agenda, bijlagen, enz. gelezen worden?
Yves Hanoulle (@YvesHanoulle)
In the secrets of consulting, heeft Jerry Weinberg het over een gelijkaardige test: the orange juice test.
hier mooi beschreven:
http://blog.intercom.io/the-orange-juice-test/
Arjan Broere
Leuke en wijze les. Niet meteen “ja” of “nee” maar laten merken dat je snapt dat het -letterlijk- een tall order is.
marjonw
Heb als software-ontwikkelaar ooit van een collega het volgende verhaal gehoord.
Bij een bedrijf werden een heleboel lijstjes dagelijks uitgeprint.
Die collega wilde er met de bezem doorheen, maar kreeg te horen, nee die lijstjes zijn onmisbaar, die mogen echt niet weg. Hij heeft vervolgens ergens op de pagina de volgende tekst toegevoegd: dit leest toch geen hond. Nooit een reactie op gekregen.
Janine Sterenborg
Toen ik nog as vrijwilliger bij een podium werkte heb ik echt de meest vreemde verzoeken voorbij zien komen.. sommigen waren echter wél serieus bedoeld 😉
Deze hilarische anekdote is helaas niet van mij: http://gejatteverhalen.blogspot.nl/2011/12/wedgie.html
Janine Sterenborg
*als
Arjan Broere
😉
Henri Koppen
Leuk! Vooral die scan erbij maakt het mooi.
Zelf heb ik veel software ontwikkeld. Goede documentatie is altijd een vereiste. Daarin beloof ik altijd gebak als je mij een e-mail stuurt. Banketbakkers worden niet rijk van me. En als iemand dan belt voor een probleem, dan vraag ik altijd of ie de documentatie gelezen heeft….
Arjan Broere
RTFM met een beloning erin verwerkt 😉
ron
Leuk! Ik deed vroeger al iets dergelijks in werkstukken op de middelbare school. Gewoon ergens midden in een stuk onzin of belofte aan de lezer. Meestal hoorde ik er niets over, hahaha
Arjan Broere
Het geeft je toch te denken over de corrector …
Lotus
Klopt! Mijn leerlingen zetten regelmatig in een werkstuk “als u dit leest krijgt u een Snickers”. Ik heb inmiddels mijn bureaula vol haha.
Theo
BLØF heeft het kunstje daar dus vanaf gekeken. Die wilde geen blauwe M&M’s op hun kamer hebben.
Arjan Broere
🙂 Zou het voor Bløf ook die dubbele bodem hebben?