“Ruim je kamer nu eens op!” Na het lezen van Zoenen met rommel van Taco Oosterkamp en Albert Heemeijer valt eigenlijk pas op hoe niet concreet die opdracht eigenlijk is. Hoe ruim je eigenlijk op? Hoe begin je? Wanneer is die kamer opgeruimd? Gelukkig is er nu dit jeugdboek, waarin de jonge lezer stapsgewijs leert hoe je opruimt.
Het boek gratis is te downloaden op de site bij Zoenen met rommel.
De opruimstappen zijn -YoungGTD zegt het al- geïnspireerd op David Allens Getting Things Done. Taco Oosterkamp schreef eerder Elke dag je inbox en je hoofd leeg waarin hij een GTD-systeem presenteert om snel een volle inbox te verwerken naar een aantal categorieën. Datzelfde idee wordt in Zoenen met rommel uitgewerkt, maar dan in een verhaal.
De hoofdpersoon Dean heeft last van zijn rommelige kamer. Daardoor kan hij niet lekker spelen of zijn liefje Zara schrijven. Dat en het gezeur van zijn moeder maken dat hij gaat opruimen. Terwijl hij dat doet, komt Augias spoken en hem hinderen. Maar Dean werkt gestaag door en uiteindelijk krijgt Augias geen vat op hem.”Wat eenmaal uit de doos komt, mag er niet terug in maar moet opgeruimd worden”. En zo raakt de kamer opgeruimd en wijkt Augias.
Dean verzamelt spullen in een dumpbakje en sorteert de spullen naar categorieën die hij stap-voor-stap bedenkt. Die rubrieken zijn concreet (“Ga ik hier deze week iets mee doen?”, “Kan ik het weggooien?”). De vragen die Dean zich stelt zijn soms erg verstandig voor een jongen (“Hoe ziet het eruit als het af is” of “Is het veel werk om te doen?”) maar leiden wel tot mooie bakjes: deze week doen, opbergen, dromen, … Zie ook de flowchart die apart opgenomen is:
Al met al een lief verhaal om te lezen en goed te zien hoe de wat nare start van het schuldgevoel over een rommelige kamer leidt tot een happy end.
Hopelijk is hiermee een nieuw genre gestart: YoungGTD. Immers, het kind dat koud uit het zwembad meteen in voetbalkleren gehesen wordt met een volle agenda en een vol media-aanbod kan best wat GTD gebruiken. Op de site bij het boek Zoenen met rommel worden ouders en leerkrachten aangesproken om vooral eens te verkennen wat zij met YoungGTD kunnen. Ik kan me van alles voorstellen bij kinderen die hun systemen (hacks) met elkaar delen.
Op de site bij het boek staan enthousiaste reacties. Ik ben benieuwd wat de lifehackers doen aan “YoungLifehacking”?
Mariek
Als ze een jaar of 16,17 zijn, hebben ze al best veel eigen dingen.
Huiwerk, hobbies en vriendjes, bijbaantje
Voor een kind (met ADD) is plannen heel erg lastig.
Dit boek is wat te kinderachtig, “grote mensen” GTD teveel op werk en familie verantwoordelijkheden gericht.
Ben mijn dochter nu GTD aan het leren. en toch maar dit boek erbij.
Arjan Broere
Ik kan me voorstellen dat dit boek voor jongere kinderen minder past n GTD ook weer te “groot” is. Zelf uitleggen kan waardevol zijn.
Misschien een goede vraag voor een GTD-forum of er iets is voor specifiek 16/17 jaar?
Hanneke
Ik heb het schema in de w.c. opgehangen, ik kijk er tegenaan zodra ik binnenloop. Wat mij betreft een fantastisch schema voor volwassenen. Heerlijk eenvoudig, de keuzes zijn tot een minimum beperkt en in één oogopslag duidelijk. Meestal als ik naar de w.c. ga, loop ik daar binnen met een (paar) onbewuste to-do-gedachte in mijn hoofd. Door het schema te zien, parkeer ik mijn to-do-gedachten in de vakjes van het schema en verlaat ik de w.c. met een opgeruimd hoofd.
Oliver
Hi,
are there any english language sources mentioned in the book?
Annie
ik heb het geprint en gelezen, Ik denk dat ik mijn kinderen hier zeker een plezier mee kan doen. Maar dat kan alleen om dat ik het GTD systeem ook al ken.
Mijn oudste heeft zelf al een talent om op deze manier op te ruimen, mijn tweede ziet er de noodzaak niet van, en mijn derde heeft echt last van de rommel, maar ze weet niet hoe ze daarvan afkomt. Ik zal haar dan ook als eerste dit boek laten lezen, en samen op deze manier haar kamer gaan opruimen.
natuurlijk is lekker rommelen in je kamer heerlijk, maar als je niets kunt vinden, niet aan je bureautje kunt zitten om lekker te tekenen, schrijven of wat dan ook, omdat je bureautje en je stoel volligen, dan is het niet leuk meer.
Arjan Broere
@Kasp en @ric0 Uiteraard: spelen, keten, rommelen dat is helemaal waar t om moet draaien. En zeker bij een kleutertje. Dus als het stuk het beeld oproept dat we high performers kweken door teveel te eisen, dan is dat niet de bedoeling.
Maar voor iedereen, jong en oud, geldt wat mij betreft dat er vaardigheden nodig zijn om juist ‘letting things go” te kunnen doen. Dus liever af en toe wat aandacht voor hoe je huiswerk maakt of hoe je een leuke spreekbeurt voorbereid zonder er buikpijn van te hebben. Ik heb zelf als brugklasser ooit huiswerkles gehad en vond dat -ik geloof als enige- erg handig (en ik was alles behalve een geordende of goede leerling).
Wat betreft opruimen geldt wat mij betreft al voor de allerkleinsten dat dat bij spelen hoort. Volgens mij omdat het leuker spelen is als je er ruimte voor hebt maar zeker ook omdat ik niet wil dat speelgoed verrommelt, zoekraakt, onder de voet wordt gelopen. Die verspilling is zonde.
Kortom, doseren en niet teveel eisen maar wel zorgen dat kinderen de vaardigheden leren om te ordenen.
ric0
“Immers, het kind dat koud uit het zwembad meteen in voetbalkleren gehesen wordt met een volle agenda en een vol media-aanbod kan best wat GTD gebruiken.”
Dat kind heeft geen GTD nodig maar moet z’n jeugd terug krijgen… Helemaal eens met Kasp.
Een beetje meer LTG is goed.
Kasp
Na het horen over dit boek en het lezen van deze recensie vraag ik mij af: Gaat dit boek uit van de behoefte bij kinderen, de behoefte bij de ouders of de behoefte van de schrijvers om hun GTD state of mind verder uit te dragen.
M.i. Hebben kinderen geen agenda, geen zaken die onaf zijn, geen projecten. Ouders hebben die. Laat ouders GTD gebruiken om de boel rondom hun kinderen te organiseren, maar laat kinderen lekker ongeorganiseerde ongestructureerde creatieve chaos creëren. Willen ze een onopgeruimde kamer? Laat ze. Ze zijn nu nog onbevangen, tot niets verplicht, ongeorganiseerd. Was dat niet genieten vroeger?
Ik ben een groot fan van GTD en pas het toe op mijn werk en privé. Ik raad het iedereen aan. Het is een geweldig middel. Maar het is geen doel. Als de boel loopt moet je weer gaan creëren. Niet doorslaan en nog meer willen organiseren die niet noodzakelijk zijn.
Dit is mijn gevoel bij dit onderwerp. Misschien moet ik het boek ook maar gewoon gaan lezen. 🙂
Comments are closed.