Een van de meest krachtige lifehacks die ik ken, is je leven eenvoudig houden. Maar het is meteen één van de moeilijkste, want voor je het weet zit je tot over je oren in de hacks, tweaks, gadgets, upgrades, innovaties en add-ons. Wat is het geheim van eenvoud, en waarom is het zo gemakkelijk je leven moeilijker te maken?
Nieuw voelt fijn
Iets nieuws is iets goeds – het lijkt wel alsof we geprogrammeerd zijn om nieuwe dingen in ons leven te willen halen. Ze geven een bepaald gevoel, alsof er ineens weer meer mogelijkheden zijn, alsof we meer kunnen dan voorheen. Het is spannend. Een nieuw paar schoenen is een bron van goed gevoel, de meest recente mobiele telefoon hebben is een kick en de strooptocht naar een sexy widget voor op je laptop is heerlijk! Het grote nadeel hiervan, en een zichzelf herhalend probleem, is dat het slijt. Dat lekkere gevoel verdwijnt na een tijdje en je moet op zoek naar een nieuw shot ‘nieuw’.
Angst
Wat is een sterke drijfveer om continu op zoek te zijn naar iets dat ons zal verbeteren, verrijken, verfraaien of zelfs vereenvoudigen? Angst. We zijn bang. Bang dat we niet geaccepteerd zullen worden door anderen. Bang dat we een sukkel zijn. Bang dat we een flater slaan. Bang dat wat we hebben niet goed genoeg is om aan alle eisen die aan ons gesteld worden te voldoen. Bang dat we niet bereikbaar zijn als de baas ons nodig heeft. Bang dat we die ene opdracht mislopen als we geen mails kunnen checken als we onderweg zijn. Bang dat we van de steile hellingen van verkeersheuvels op woonerven af zullen glijden en omkantelen als we geen spiksplinternieuwe SUV hebben. Bang dat iemand ons geld afpakt. Bang dat onze geliefden door het noodlot getroffen worden. Bang voor diepe, koude meren. Bang voor de geest van een overleden dode. Bang voor zure melk. Een onbewuste collectie angsten laat ons een vesting maken, veiligheden inbouwen en voorzorgsmaatregelen treffen, vaak zonder te weten waar we ons eigenlijk tegen wapenen.
Complexiteit is het foute antwoord op complexiteit
De wereld om ons heen wordt steeds ingewikkelder. We voelen ons geroepen hier een antwoord op paraat te hebben. Vaak blijven we antwoorden geven terwijl ons geen vraag gesteld wordt. Omdat alles om ons heen gecompliceerder wordt wil dat nog niet zeggen dat we mee moeten gaan in die massahysterie. Kijk eens goed: wat is er écht gaande, moet je ook alarm gaan slaan en meekakelen met de kippen of kan je rustig blijven en observeren wat er gebeurt? Het zal je verbazen hoe veel er gewoon overwaait, een storm in een glas water is, of domweg helemaal niet zo moeilijk is als het lijkt.
Een krachtig antwoord op complexiteit is bijvoorbeeld het besef dat alles altijd in beweging is, maar ook dat alles met elkaar verbonden is. Als je je weerstand hiertegen naast je neerlegt en beseft dat je deel bent van die schijnbare beweging en verbondenheid dan sta je toe dat het stroomt. We zijn allemaal energiesystemen; natuurkunde is dus ook op jou van toepassing. Het is een vorm van overgave die in mijn ervaring leidt tot een adequater reactievermogen: handelen wanneer nodig, niet-handelen wanneer nodig.
Het doet me denken aan het verhaal van een man die plotseling in een verhoogde staat van bewustzijn terechtkwam en zich realiseerde dat hij één was met alles. In plaats van op een kussentje één te gaan zitten zijn met alles liep hij verbaasd naar het fornuis, om uit te proberen of hij dan ook één was met het fornuis: en ja hoor! Hij liep door naar een stoel: en ja hoor! De eenheid maakt geen onderscheid tussen een glorieuze zonsondergang met traag cirkelende zeemeeuwen en een heerlijk briesje of een overvolle coupé in de Intercity naar Eindhoven. Je hoeft dat besef niet te reserveren voor je vrije tijd of serene momenten.
Oppervlakkigheid is des ingewikkeldheids oorkussen
Het lijkt een rare contradictie, maar te oppervlakkig zijn stimuleert ingewikkeldheid. Niet doordringen tot de kern is een andere manier om eenvoud geen recht te doen. Neem bijvoorbeeld iets wat veel van ons bezighoudt: netwerken. In dit tijdsgewricht, dat voor persoonlijke effectiviteit zwaar leunt op relaties en het vermogen om dingen in beweging te krijgen en houden, leeft dit onderwerp duidelijk en met een zeker gevoel van noodzakelijkheid. En wat doen we? Gecompliceerde relatiebeheersystemen in het leven roepen. Persoonlijk contact automatiseren. Communicatie zo efficiënt mogelijk maken. Zo veel mogelijk contacten bij elkaar scharrelen en invoeren in ons relatiebeheersysteem, namen en details als vlinders opgeprikt in ons kabinetje. Maar helaas: contactgegevens zijn geen contact. Wat werkelijk beklijft zijn onzichtbare netwerken van sympathie, een indruk achterlaten omdat je naar iemand luistert, van waarde zijn voor mensen omdat je ze wil helpen en ondanks alles zonder persoonlijke agenda en eigenbelang in beweging blijft. Wie dat snapt hoeft niet te jagen en verzamelen en kan – in eenvoud – vertrouwen op de dynamiek die vanzelf ontstaat als je weet wat mensen werkelijk verbindt, boeit en in beweging zet. Dat zijn dieptelagen die rust en eenvoud in je handelen brengen. Oefen je er in om steeds een beetje verder te kijken in wat werkelijk gaande is, beschouw het hoe en waarom.
Het praatzieke Drostemeisje
Een lifehack uitvoeren en toepassen is een soort taak, een missie. Daarmee laat je een nieuwe complicerende factor toe in je leven, want je moet weer iets. Dan kan je daar weer een interne dialoog over aangaan om dat ‘moeten’ los te laten en uit die zelfreferentievalkuil te blijven, maar dan is dat op diens beurt weer een hack op een hack. En zo blijven we bezig. Dit is wat ik ‘het praatzieke Drostemeisje’ noem. Je kent haar wel, de dame op het pak Droste cacao, afgebeeld met een pak cacao waarop ze staat afgebeeld met een pak cacao waarop ze staat afgebeeld met een pak cacao.
Realiseer je dat jij degene bent die het pak observeert en je dus weg kunt kijken van die begoocheling. Eenvoud is iets anders dan vereenvoudigen. Je hoeft niet het Drostemeisje het zwijgen op te leggen; je kunt er gewoon voor kiezen niet meer naar haar te luisteren. Je hoeft niet de spelregels te veranderen; je kunt gewoon stoppen met het spel.
Het deurbeleid en uitsmijters
Wat er niet in komt hoeft er ook niet uit. Eenvoud ontstaat al in je keuzepatroon: sleep je eerst iets je grot in voordat je overgaat tot selectie of kies je meteen al of je iets wel nodig hebt of dat je jezelf onnodig belast met spullen, dingen, gadgets, abonnementen, toezeggingen, verplichtingen en ijzers in het vuur? Hoe meer je in eerste instantie al links laat liggen, hoe minder complicaties. Mochten er toch dingen doorheenglippen, heb dan een daadkrachtige innerlijke uitsmijter in dienst en niet iemand die moeilijk afstand doet van dingen, sentimenteel is over prullaria, bang is niet meer lief gevonden te worden als ze energievampieren uit haar leven bant en zo blijft hangen in uitgestelde of niet gemaakte keuzes. Bedenk ook dat de maatschappij erop gericht is je nieuwe dingen aan te smeren, er worden continu marketingboodschappen op je losgelaten. Kijk of je deze kunt ontzenuwen en buiten de deur kunt houden.
Daag jezelf uit
Het is niet gemakkelijk om eenvoud na te streven en te bereiken. Een favoriet citaat van me is van Dolly Parton: “Do you know what it costs to look this cheap?”. Het vergt een bewust richten van je aandacht en zorgvuldig omgaan met energie. Je zult jezelf tegenkomen in het proces, want veel van de manier waarop je leven is ingericht, zal te maken hebben met angst of oppervlakkigheid. Maar als je er dan in slaagt eenvoud in je leven te brengen is de beloning (onder andere) dat je je tijd en energie kunt investeren in wat echt belangrijk is voor je, in bezigheden waar je van houdt en in mensen die je dierbaar zijn.
Wat betekent eenvoud voor jou? Waar loop je tegenaan, wat is voor jou een ultieme eenvoud-lifehack en hoe gaat je omgeving om met jouw keuze voor eenvoud? Ik verheug me op je reactie!
About Author
Thomas
Wat een onzin…
Bang, bang, bang…
Er zal vast een deel van waar zijn hoor, ongetwijfeld, maar ik hoef bijvoorbeeld geen SUV omdat ik anders “bang” ben maar ik vind zo’n ding gewoon mooi… Dat kan toch ook?
Filigraine
Ik denk dat het een beetje met je levensfase te maken heeft.
Je begint eenvoudig, met weinig . Het vergaren gaat ongemerkt. Je “”denkt “” het allemaal nodig te hebben, totdat je dichtslibt en het je gaat overheersen.Tegen de tijd dat je dat in de gaten hebt, kun je er pas wat aan doen.Je hebt die ervaring kennelijk nodig.
Advies:laat het eerst dichtslibben. Je wordt zelf de beste poortwachter die er is. En dat niet alleen………je bent vrij, maar wat toeters en bellen geven toch iets meer sjeu aan het leven.Kortom, balans.En daar kun je dan weer de rest van je leven mee bezig zijn. Het is ook nooit goed……………….
G. de Vries
Beste Annedien,
Eenvoud betekend voor mij loslaten, geen controle proberen uit te oefenen. Met alles waarover ik controle probeer uit te oefenen, ben ik bezig mijn leven weer met iets op te vullen, in plaats vanuit eenvoud te leven. Uiteraard is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan en ik wou dat ik al een stuk verder was met het toepassen ervan, maar niettemin is het het omgekeerde van jouw verhaal.
Ik begrijp de inspanningen van lifehackers om je leven zo efficient mogelijk te automatiseren, maar in feite blijft het een illusie. Je kan wel zeggen dat voordat je op een punt bent lifehacks los te laten je ze wel kunt gebruiken, maar de schaal, intensiteit en enthousiastme waarmee door de meesten het wordt omarmt komt op mij over als een doel op zich. Ik sluit me aan bij Peter Bonjenoor: Het komt aardig neurotisch over.
Keep it simple, and take it like it comes.
Hoelahoep
Zelden zoveel woorden voor zo weinig zinnigs gelezen. Wat een oeverloos gelul over niets. En dan niet ‘niets’ in de zin van ‘blissfull’ leegte, maar niets in de zin van gebakken lucht.
Herman
Ik ben het helemaal eens met de essentie van het verhaal. Ik vindt echter wel dat je er veel woorden voor nodig hebt om uit te drukken hoe iets simpel te houden.
Nieuw voelt fijn -> Koop wat je nodig hebt, koop niet wat je niet nodig hebt, het voelt beter iets te laten liggen wat je wilt hebben dan iets te kopen waar je na een paar dagen al niet meer naar omkijkt. Dit slaat terug op de mensen met een ga(a)t(je) in hun hand maar kan natuurlijk ook worden ingevuld voor de Sonja Bakker’ers onder ons; Eet wat je nodig hebt, eet niet wat je niet nodig hebt. Ook al zijn sommige dingen nog zo moeilijk om vanaf te blijven, bedenk dan alvast wat voor een overheerlijk avondmaal je gaat bereiden.
Angst -> Maak je niet druk om dingen die er niet zijn. Een favoriet citaat van me: “What will come will come and i’ll meet it when it does.”.
Complexiteit is het foute antwoord op complexiteit -> Geldt hetzelfde bij als hierboven genoemd bij angst. Blijf met beide voeten op de grond staan en loop niet op de zaken vooruit.
Oppervlakkigheid is des ingewikkeldheids oorkussen ->Vrienden kun je niet maken, vrienden krijg je.
Het praatzieke Drostemeisje -> Als laatst wil ik nog terug komen op het praatzieke drostemeisje. Je zegt hier dat de lezer ervoor moet waken niet zelf het praatzieke drostemeisje te worden. Dat kan stoppen met het spel en niet eerst de regels daarvoor hoeft aan te passen. Maar wat nou als dat lukt, je laat de boel de boel, je vereenvoudigd je leven…
Het is je gelukt, de lifehack zit in je leven, iets nieuws, nieuw voelt fijn, maar dat gevoel dat slijt. Je krijgt weer angsten dat je de eenvoud kwijtraakt. De wereld word weer complex en ingewikkeld en de contradictie van oppervlakkigheid is weer een feit. En net nadat je wegkijkt van het drostemeisje op het cacaopak bedenk je je dat het maar weer eens tijd wordt voor een nieuwe lifehack, want nieuw voelt fijn, maar dat gevoel dat slijt……
Kortom, doe gewoon je ding waar je je zelf lekker bij voelt. Ciao!
Fred
Ik weet niet meer waar ik deze zin zag staan, ik weet dus niet waar hij vandaan komt;
” Het gaat dus helemaal niet om de zin van het leven. Het gaat er om, welke zin je aan het leven geeft “.
Een probleem is pas een probleem, als je er een probleem van maakt.
Clariss
Tjonge, het is wel een beetje een lang en gecompliceert stukje voor een stukje over de deugden van eenvoud.
Arjan
Tip: lees de Tao Te Ching.
Gaat hier helemaal over.
Belangrijkste ‘poortwachter’: doe (of koop) het niet voor je ego.
Het is best sneu om ergens naar toe op vakantie te gaan om naderhand op je werk te indruk te kunnen maken met waar je wel niet geweest bent. Je schiet niets op met een auto waarvan je hoopt dat een andere denkt dat je goed bezig bent.
Het kost allemaal enorm veel energie, en bovendien weet je toch nooit wat een ander daardoor van je denkt.
Koop dus een (dure) auto omdat je het leer zo heerlijk vindt zitten, niet omdat je hoopt dat het merk een afstraling op jou geeft. Ga op vakantie naar een land waarvan de cultuur of natuur je aantrekt, en niet naar een land wat zo ontzettend cool klinkt om geweest te zijn.
Het voorbeeld wat hier genoemd werd van de Apple Mac kopen klopt voor een groot deel – heerlijke computers om mee werken! Behalve als je ‘m koopt voor de lichtgevende appel op de klep van de laptop die alleen maar rechtop staat als je hem richting je omgeving richt. Echt een ego ding: als je de appel naar jezelf toekeert krijg je ‘m niet open omdat je aan de scharnierkant zit te prutsen. De appel zit er om een ander te informeren over jou smaak en keuze… helaas.
Guido
Hallo Annedien,
Mij uit het hart gegrepen!
Altijd de dialectische spanning bewaren is de kunst; sinds ik met de computer werk, ben ik ook met vul- en kroontjespen gaan schrijven op maagdelijk blank papier zonder lijntjes… Heerlijk!
Peter Bonjernoor
@Martijn – nee bedankt, ik heb al helemaal niet de behoefte er boeken over te lezen… 😉 Ik zit dus lekker in mijn vel, heb dingen voldoende onder controle, en kan alles heel gemakkelijk loslaten…
@Annedien – ik predik helemaal niet dat je niet moet prediken, en ik snap ook niet zo goed waar je dat vandaan haalt.
Natuurlijk heb ik niet de illusie dat iemand zich veel van mijn mening aantrekt, maar ik kon het gewoon niet laten om te reageren als iets dat ik zelf zie als een compleet verkeerd gebruik van energie en tijd.
Je zegt dat het voor veel mensen leuk is om te doen, maar als ik zie hoe sommige ‘lifehacks’ gebracht worden dan vind ik daar toch een heel serieus neurotisch ondertoontje in zitten – nogmaals, mijn mening en niet meer dan dat.
Je zegt ook dat tijd zo’n relatieve factor is, maar tegelijkertijd is het hele lifehacking juist gericht om zo efficient mogelijk gebruik te maken van die tijd – spreek je jezelf daarmee dan niet een beetje tegen?
Anyway – mijn instelling is dat je dat plezier in het leven en gebrek aan stress het beste kunt bereiken door je te focusen op datgene wat belangrijk is, en de rest van je schouders af te laten glijden, maar niet iedereen zal het daarmee eens zijn, en ook niet iedereen zal daartoe in staat zijn.
Zie mijn opmerkingen maar als een opwelling en een andere kijk op het geheel in een stroom van verder louter lovende berichten. Elke pels heeft zo af en toe een luis nodig… 😉
GJ
wat een ingewikkeld verhaal om zo’n simpele gedachte te verwoorden
keep it simple …
Jeroen
Angst voor de geest van een overleden dode!
Heb ik niet. Ik ben alleen bang voor levende doden.
Timo
Eenvoud is wel degelijk simpel te bereiken, maar vergt het accepteren van nu en de gevolgen in de toekomst. Voorbeeld; Er zijn allerlei ingewikkelde verzekeringsvormen, voor je huis, je leven, tegen diefstal, schade of andere mogelijke ellende. Je kunt je er volledig in verliezen. Niet dat je de toekomst ermee verandert, maar het geeft comfort in de gemoedstoestand en verlichting op het moment dat het nodig is. Stoppen met verzekeren dan maar?
Waarom niet accepteren dat complexiteit in deze tijd past? dat zou het eenvoudigste zijn en ook de lifehacks overbodig maken. Ren met de kudde mee, makkelijker dan er tegen in te gaan. De zogenaamde “bewuste” beweging heeft nauwelijks invloed en wordt gevuld door idealen die moeilijk te bereiken zijn tenzij je er heel veel voor over hebt. En dat wordt dus niet eenvoudig.
Ian
Mooi artikel.
Eenvoud leidt tot concentratie. De echt toffe dingen gebeuren alleen als je je er goed op geconcentreerd hebt. Concentratie vereist keuzes maken. Eenvoud overzicht.
Netwerken is onzin. Je moet gewoon gezellig dingen doen met mensen die je relaxt vindt. Dan komen de netwerk benefits vanzelf.
Een goed systeem om je huis eenvoudig te houden is de koffer techniek.
Je hebt een koffertje waar je al je herrinneringen in bewaard. Alles wat daar niet in past is alleen werktuig. Zodra er een beter werktuig voorbij komt verlies het oude werktuig zijn functie. Je kunt het dan verkopen op marktplaats, weggeven of weggooien.
PvZ
Keep life simple, that’s advanced
Martin
Ik ben van mening dat minimaal 90% van alle ‘zakelijke’ emailverkeer in feite overbodig is. Stop gewoon eens met meteen overal op te replyen. Of stuur je antwoord 1 of 2 dagen later (net als vroeger, toen het nog per brief ging). Wedden dat de mail dan helemaal niet zo noodzakelijk meer blijkt? Stuur ook geen CC-tjes meer. (Vroeger stuurde men toch ook geen carbon doorslagen van uitgaande post naar jan en alleman?). Als je stopt met deze maildwang wordt je leven in een klap heerlijk rustig.
Wat voor email opgaat, geldt ook voor HRM systemen en alle communicatie waar terugkoppeling, overleg etc. meer doel is dan middel. Gewoon afschaffen. Ik heb het zelf gedaan en het is een verademing.
Jeroen
Als reactie op Wim Spijkers verhaal: mijn ook riep altijd wanneer hij ging kamperen: alles wat je thuis laat is meegenomen!
Harry van der Velde
KISS!
Martijn Aslander
@peter wellicht een leuke leestip: the 4 hour workweek van tim ferriss.
helemaal met je eens, de ultieme lifehack is lifehacking overboord te gooien, MITS je lekker in je vel zit en geen controle wens hebt en zaken kan loslaten.
Helaas is dat bij het gros van de mensen niet het geval.
Voor mij geld dat ik bij voorkeur de meeste zaken loslaat, op een paar dingen na die voor mij de moeite waard zijn om enige regie over te voeren. En juist op die punten zorgt lifehacking ervoor dat ik dat in zo weinig mogelijk tijd kan doen, zodat ik in de rest van mijn tijd vrolijk fluitend kan genieten van hetgeen er op me af komt.
Annedien Hoen
@Peter Bonjenoor:
Je reactie predikt dat je niet moet prediken- en waarom maak jij je dan eigenlijk druk om dit weblog, als je niet moet proberen het leven naar je hand te zetten? Had dan even diep adem gehaald en geconcentreerd op de dingen die jij het belangrijkst vindt- of vind je ons zo belangrijk? 🙂 Wat zonde van je tijd dan dat je die aan een reactie op onze lachwekkende, zinloze lifehacks hebt besteed…
Lifehacking is denk ik vooral voor mensen die het leuk en belangrijk vinden om de dingen die ze wel kunnen beheersen ook actief beheersen. Het heeft te maken met een pro-actieve houding ten opzichte van je leven. Je hebt wel een punt dat sommige dingen het leven misschien ingewikkelder maken dan het eerst was, in elk geval voor de tijdsduur waarin je nieuwe dingen onder de knie moet krijgen. De scope van de hacks is voor iedereen ook verschillend, van een volledig ander wereldbeeld aannemen tot een manier om emails te archiveren. En natuurlijk is de term een beetje een hype en te ‘ontnuchteren’ als gewoon gezond verstand, slimmigheidjes, intelligentie, bewustwording of creativiteit. Ik vind het wel een mooie vondst dat er blijkbaar een woord is dat al die pro-actieve, vindingrijke en kennisdelende mensen door een noemen verbonden worden.
En voor veel lifehackers betekent ‘lifehacken’ JUIST van het leven genieten! Je concludeert dat het een controle-issue is dat mensen zich hiermee bezighouden, maar ik zie dat er niet echt in terug. Als je ver genoeg uitzoomt zweven we op een klomp gesteente door het universum en wat maakt het dan uit of ik tijd bespaar met sneltoetsen? Tsja. En wat is tijd, als het volgens sommigen uitgerekt en ingedrukt kan worden? Zo’n vaststaande factor is dat dan ook niet.
Ik krijg zelf blijvend plezier en energie van een goeie hack en het helpt me van het leven te genieten. Het is ook niet zo dat ik me suf hack om dan aan het einde van de dag eens tijd over te houden om te genieten; het hacken IS het genieten. Het heeft te maken met flow, enthousiasme, creativiteit. Hoewel ik niet iedereen die op dit weblog post persoonlijk ken, zijn degenen die ik ken bovendien zeer levenslustige, vrije, liefdevolle geesten. Geen controlezieke zuurpruimen. Volgens mij geeft een groot besef van beheersbaarheid, in combinatie met een groot relativeringsvermogen, ook een zekere mate van levensgeluk…
—
Iedereen erg bedankt voor de reacties, ik zal de links bekijken!
Peter Bonjernoor
Hallo Annedien,
nou begin je je artikel met zo’n mooie zin, en vervolg je hem helaas met een in mijn ogen compleet verkeerde conclusie.
Ik volg al een tijdje met stijgende verbijstering de lifehacks op nu.nl en kan me niet aan de indruk onttrekken dat de mensen die hierin geinteresseerd zijn in sterke mate op zoek zijn naar controle over het hectische dagelijkse leven. En daarin schuilt direct het zinloze van de hele excersitie: je kunt nooit volledige controle hebben over wat er in je leven gebeurt.
Natuurlijk kun je met je mobieltje een foto maken van dat leuke Italiaanse restaurantje waar je ooit nog een keer wilt eten. Maar hoe zorg je er dan voor dat je niet vergeet die foto zo af toe te raadplegen? En wat doe je er mee als je er gegeten hebt – verplaatsen naar het mapje “Done”? De foto hernoemen met een rating ervan in de bestandsnaam? De foto weggooien?
Waarom niet gewoon ouderwets spontaan de stad inlopen en gewoon zien waar je uitkomt? Dat scheelt een hoop georganiseer, en je komt nog eens ergens waar je niet door kennissen op gewezen bent.
Het toekennen van allerlei sneltoetsen in software die dat toelaat kan het leven natuurlijk ook erg gemakkelijk maken, alleen levert dat uiteindelijk ook meer problemen op dat het oplost: je moet sowieso die sneltoetsen uit het hoofd leren, als je ooit een keer op een andere computer werkt ben je volledig onthand, en als je onverhoopt zelf na een paar jaar een nieuwe computer koopt zit je met de frustrerende en tijdrovende taak om al die sneltoetsen weer opnieuw in te stellen – aangenomen dat je ze allemaal nog weet.
Waarom niet gelijk de standaard ingebakken sneltoetsen geleerd dan? En voor dingen waar geen sneltoets voor is de menu-items, zoals Alt-I, S voor Invoegen/Symbool. Dat maakt het leven zo veel gemakkelijker…
Dat zijn natuurlijk maar twee voorbeeldjes van de afgelopen tijd waar ik erg om gelachen heb, maar de essentie komt er wel door naar voren. De ultieme ‘lifehack’ is lifehacking overboord te gooien.
Accepteer dat je nooit controle zult hebben over deze aspecten van het leven. Realiseer je dat je, door het toch te proberen, het eigenlijk alleen maar ingewikkelder maakt.
Geniet van het leven, probeer het niet naar je hand te zetten – dat lukt je nooit! Haal diep adem, concentreer je op en geniet van de dingen die jij het belangrijkst vindt, en accepteer dat je voor de rest waarschijnlijk geen tijd zult hebben – lekker belangrijk!
Peter
In a world that is upside down, the true is a moment of the false.
http://www.bopsecrets.org/SI/debord/
Lex
Gelukkig zijn we als maatschappij steeds meer bezig om de inhoud van dit verhaal te integreren in ons leven. Er is een verandering gaande om meer rust in ons leven te creeren en weer de tijd te nemen om te luisteren naar ons hart.
Zie ook: http://www.lsltn.nl en http://www.lexgoos.nl
Ruud Hanou
Hoi Annedien,
Heel mooi stuk, ik krijg het pas nu onder ogen. ’t Is heel herkenbaar, die wens naar het vereenvoudigen van je leven. Ik denk dat er een groot publiek voor is. Mensen worden horendol van de toenemende complexiteit en informaton overflow. In een poging het voor mijzelf helder te maken heb ik o.a. over dit onderwerp een boekje geschreven, ‘De Energiesnelweg’. Op http://www.energiesnelweg.nl is de tekst integraal te lezen. Je zult er vast veel in herkennen.
Hans
Je hebt wel erg veel woorden nodig om ons iets over eenvoud te vertellen. Je boodschap wordt voor mij dan ook niet door de presentatie ervan ondersteund. Jammer, want je schrijft over essentiële zaken.
Rik Suni
Hier vind je veel informatie over een bewust eenvoudige leefstijl. ‘Simple Living’ wordt ook wel genoemd ‘Voluntary Simplicity’.
http://www.google.com/search?hl=en&q=%22Voluntary+Simplicity%22+%22Simple+Living%22&btnG=Search
MartijnRouwen
Hier eigenlijk hetzelfde, ben door een het beeindigen van een relatie, zit je met het feit dat je je spullen maar weer is bij elkaar moet zoeken. Uitstekende manier om oude niet gebruikte spullen weg te gooien. Het ruimt heerlijk op, en zet je weer met beide benen op de grond.
Khad eerst zoiets van: Ik wil dit nog, dat nog, die leuke gadget, dat gevalletje, en nu, een woninkje, met iets om op te koken, een bed om op te slapen, een bank (oid) om op te zitten en een internetverbinding. Dan heb ik in principe alles wat ik nodig heb.
Pim
Goh Annedien, kom jouw goeie ideeen ook overal tegen he :). Goed artikel. Grappig dat ik het juist nu lees. Ben echt bezig met m’n leventje opruimen. Veel spullen weg doen. Die verzamelde berg prullen eens doorvlooien en *veel* weg. Neemt alleen maar ruimte in, in je huis en in je hoofd.
Ik moest erg lachen om je ‘innerlijke uitsmijter’. Vrees dat die van mij toch een beetje een held op sokken is.. Moet toch nodig eens een functioneringsgespek met die gast voeren… mag wel wat vaker naar de sportschool ;).
Wel een tip voor de weggooiers: gooi niet zomaar weg. Denk aan het milieu en je medemens. Gooi die mooie ‘oude’ trui niet zomaar weg als je een nieuwe koopt, maar breng ‘m naar het Leger des Heils of je plaatselijke daklozen opvang van niet-religieuze insteek.
Top artikel Annedien!
Annedien Hoen
Hallo allemaal,
Wat een prachtige reacties! Dank daarvoor…
@greald: Als ik het goed begrepen heb is de mate waarin je controle kunt hebben binnen een systeem afhankelijk van het feit of het systeem dat je wil controleren de variabelen in zich heeft om te kunnen reageren op de variabelen van de omgeving. Dus, hoe complexer de context van het systeem, hoe complexer de antwoorden hierop (moeten) zijn?
@Lucas van der Valk: Hoe pak je dit aan, periodiek je systeem opschonen?
@Fanny: Deel je met ons wat je tegenkomt in je onderzoek naar je weerstand?
Gerjanne
Hey Annedien, fijn om dit stuk te lezen na een week waarin ik wat knopen doorhakte & dingen losliet om rust & ruimte te creëren. Dat het voelde als een redelijk zware bevalling kwam onder meer voort uit angst van wat anderen daar nu wel van zouden vinden, dus duurde het even voor ik een beslissing nam. Maar op het moment dat de beslissing genomen was, voelde het al gelijk stukken beter.
Beslissen is wat mij betreft dus een absolute lifehack. Met de input uit dit stuk van jou en een favoriete Loesje-wijsheid “Het lijkt simpel en dat is het ook” ga ik voor meer eenvoud in 2008! :o)
bas
Eenvoud is voor mij een lekker middagje jeux de boules.
Mijn hele leven is ondertussen digitaal, ik zit per dag meer dan acht uur achter de computer en gemiddeld een uur per dag aan mijn mobiel.
Voor mij staat jeux de boules voor de ultieme analoge bezigheid. Het staat recht tegenover alles wat digitaal is, je hoeft nergens aan te denken, je hebt iets fysieks in je handen, waarmee je maar 1 ding kan doen. Heerlijk
Ramon
Hi Annedien,
Mooi stuk. Doet me denken aan de term ‘ontspullen’ die ik van een goede vriend Sander heb geleerd.
En mijn steevaste life-hack/versimpelings-tip voor iedereen is: gebruik een Apple!
😉
Leon
@Redstar: helemaal mee eens
Verder: Over hacks, tweaks, gadgets, upgrades, innovaties en add-ons is heel vroeger ook al ’s iets over gezegd: “alles is ijdelheid”. Of zoals in een modernere bijbelvertaling staat: “Lucht en leegte, zegt Prediker, alles is leegte. ” (het bijbelboek prediker hoofdstuk 12)
Kun je nagaan dat iemand 2500 jaar geleden al tot die conclusie kwam 🙂
Maar goed, je vraagt te reageren op wat eenvoud voor iemand is. Voor mij: m’n geloof in God als basis (wat overigens ook een goed middel tegen angst is ;). En hoewel ik veel gadgets wel geinig vind kan ik ook best zonder.
En ik zou zeggen, om te voorkomen dat we gadget-junkies worden: gooi gewoon accijns op gadgets! 🙂
fanny
@klaas hmm mn vriendje zou heel blij zijn als ik bij elk paar nieuwe schoenen die ik koop, een oud paar wegdoe/geef…
Ik merk dat mijn hoofd dit stuk heerlijk vind Super annedien! En ik merk ook dat mn buik het er helemaal niet mee eens is! Yes, voor mij een teken dat er dus blijkbaar iets te onderzoeken is… Lang leve de weestand 🙂
Redstar
Gewoon zijn is al een enorme vooruitgang in eenvoud.. Niet te min , een interessante uiteenzetting
@ Klaas, weggooien is zonde. Beter kun je dit aan een kringloop geven. Hiermee bezorg je iemand anders mss ook wel een lifehack 😉
greald
Je beginvraag: “Wat is het geheim van eenvoud, en waarom is het zo gemakkelijk je leven moeilijker te maken?” is te beantwoorden met ’the law of requisite variety’. Die is niet makkelijk, maar als je m begrijpt kun je m toepassen om je leven makkelijker te maken.
Check
http://greald.blogspot.com/2007/11/law-of-requisite-variety.html
en reageer, dan zal ik m proberen uit te leggen.
Klaas
Een truc:
Als je iets nieuws koopt, gooi dan iets vergelijkbaars uit dezelfde categorie weg. Ik heb twee voorbeelden:
1. Als ik een nieuwe trui koop, gooi ik een oude weg.
2. Ik heb 2 jaar geleden voor mezelf een nieuwe simpele bankrekening geopend. Hij is alleen online te gebruiken dus ik dacht dat ik de oude rekening ook nog nodig zou hebben voor van alles en nog wat. Ik heb opgezegd en ben met gemak weer gewend geraakt aan de nieuwe situatie.
Op den duur krijg je zó de smaak te pakken dat je meer gaat weggooien dan je koopt.
Klaas
Lucas van der Valk
Ha Annedien,
Wat mooi, wat een wijsheid, wat een levenskunst spreekt hier uit!
Ook ik word vaak betoverd door nieuwe dingen die op mijn pad
komen. De kunst is volgens mij daar eerst helemaal voor open te staan, te zien wat het werkelijk is, en pas daarna er vanuit je ruimere zelf of het grotere hart krachtig ‘ja’ of ‘nee’ tegen te zeggen. Ook dat ‘nee’ is dat eigenlijk een uiting van levenslust, merk ik dan. En helemaal niet negatief.
Graag voeg ik aan je prachtverhaal toe dat het ook handig is je regelmatig af te vragen of je bepaalde gedragingen, routines, gadgets en informatie (nog) wel nodig hebt, en periodiek je hele systeem op te schonen. Dat geeft mij althans net zo’n grote kick als het verwerven van niewe spullen en gewoontes. De kerstvakantie is daar weer een mooie tijd voor.
Hartelijke groet,
Lucas van der Valk
http://www.levenskunsten.nl
wim spijker
Heel mooi geschreven en ontzettend waar. Ik kampeer 45 jaar en mijn kamperen is net zo als toen. Alles wat je niet nodig hebt, nemen we niet mee. en wat blijkt: je mist niets en je geniet meer van het kamperen.
Alles wat je niet hebt kan niet stuk en hoeft niet te worden schoongemaakt.
Alles wat je wel hebt, werkt goed, ken je door en door en koester je daarom ook meer en meer.
Zo kom ik op campings waar een heel geautomatiseerd computersysteem bijhoudt welke plek er nog vrij is en welke niet. Onze gegevens worden allemaal genoteerd en het systeem ploept er ook zo een nota uit. Maar ik kom ook al jaren op een camping met een 65 jarige beheerder, die je eerst wat te drinken geeft, daarna vraagt of je je gegevens even op een A6 papiertje wilt invullen en dan roept: “zoek maar een plaatsje uit en hang dit nummer aan de tent”. Dat nummer schrijft hij dan op het formuliertje.
Heerlijke eenvoud toch?
Wim
Sanne Roemen
Ha Annedien wat een prachtig verhaal! Veel van mijn favoriete lifehacks gaan over dingen NIET doen, of dingen afleren, wegstrepen, opruimen.
De ultieme lifehack is dan inderdaad de poortwachter installeren om te voorkomen dat je iets moet afleren, wegstrepen of opruimen. Mijn poortwachter is een soort mantra: “moet/kan/wil ik hier iets mee?”. Die plopt reflexmatig op bij alle binnenkomende stuff, van het zien van spullen in een winkel tot binnenkomende communicatie.
KISS 😀
Mieke Roth
Hoera!
Comments are closed.