In dit Engelstalige artikel “Neatness, a sign of godliness — or compulsion?” van Melissa Schorr wordt uitgediept in hoeverre het gezond is om heel erg opgeruimd te zijn. Het is naar mijn mening allemaal een kwestie van balans. Ik ken persoonlijk niet zo heel veel mensen voor wie hun opruimwoede werkelijk levensontwrichtend is, maar het is altijd interessant om naar de uitersten van het spectrum te kijken. Volgens het artikel zijn mensen die érg opgeruimd zijn vaak angstig en wordt hun angst geprojecteerd op voorwerpen die in principe “onschuldig” zijn, zoals prullaria op een boekenplank. Als we als lifehackers eens goed naar onszelf kijken; in hoeverre zijn we dan ook bezig onze onzekerheden en angsten te bezweren met onze rituelen? Wanneer zijn we gewoon intelligente en creatieve oplossingen aan het verzinnen en wanneer zijn we op zoek naar een uitweg uit het feit dat we niet op alle vragen antwoorden hebben en de onrust die dit geeft?
Wat mij wel opvalt is dat je meestal biochemisch beloond wordt voor het succesvol toepassen van een lifehack – het voelt gewoon goed. Daar heb ik bij meerdere lifehackende mensen navraag naar gedaan en dat bleek vaak het geval te zijn — iets dat opvallend weinig benoemd wordt. Waarschijnlijk zit dat dus evolutionair in ons brein ingebakken?
renee
het doel van opruimen is volgens mij “plaats maken voor iets nieuws”. Het voelt goed, omdat je daardoor ook innerlijk ergens plaats voor maakt.
Een persoonlijk voorbeeldje: Ik had een bepaald kledingstuk, waarvoor ik best veel geld had neergeteld, maar het zat niet echt lekker. Ik vond het eigenlijk zonde om het weg te doen, maar ik droeg het ook niet vaak. Iedere keer dat ik het tegenkwam in de kast, dacht ik schuldig “dat moet ik weer eens gaan dragen”. Uiteindelijk heb ik het weggedaan. Heb ik nu spijt, omdat ik geld heb weggegooid? Nee! Ik ben opgelucht dat ik het nu niet meer aanhoef en er geen schuldgevoel over hoef te hebben. Bovendien heb ik ruimte voor een nieuw kledingstuk, wat weer een heleboel nieuwe prettige gevoelens biedt.
Leks
Waarom zou je opruimen? “het voelt gewoon goed”
Dit is een cirkelredenering, je ruimt op omdat het goed voelt en het voelt goed omdat het opgeruimd is.
Het is een goede lifehack om vaker waarom? te vragen. Maar dan wel de juiste: Waarom voelt het goed om op te ruimen?
Misschien voelt het wel zo goed omdat het een angst wegneemt, zoals in het stukje wordt genoemd.
Ik ben zelf altijd snel afgeleid, en heb geleerd dat ik minder snel afgeleid raak in een opgeruimde kamer. Ik denk dan ook dat het aangeleerd gedrag is. En iedereen leert iets anders.
ron
Someone once said “a cluttered disk in the sign of a cluttered mind”. The reply : “and an empty desk . . . .”
Jan Slemmer
Het draait allemaal om voelen. Als je positieve gevoelens hebt, trek je positieve dingen aan, en als je negatieve gevoelens koestert trek je negatieve zaken aan. Het is echt heel simpel, maar het is echter wel zo dat er een tijd over heen gaat voordat e.e.a. zich manifesteert. Daarom herkennen mensen deze oorzaak-gevolg cyclus meestal niet. Negatieve denkers ontwikkelen het ‘zie-je wel-ik-dacht-het-wel’ syndroom en werken zichzelf vaak steeds verder in de nesten. Positief ingestelde mensen kennen dit probleem niet. Aangezien het overgrote deel van de mensheid negatief is ingesteld (klagen over van alles en nog wat) blijft er een hoop (potentiele) ellende bestaan.
Tibetaan
Discussie over lifehacking is hier niet mogelijk.
Daarom op nujij.nl: http://www.nujij.nl/lifehacking-en-doelgroep-nu-nl.2125265.lynkx
CBS
‘Daar heb ik bij meerdere lifehackende mensen navraag naar gedaan’
Was dat representatief voor de populatie?
Chakra
Annedien, waarom verwijder je postings waar je het niet mee eens bent?
mesc
En weer een knetterleuk boekie over uit te geven, dat behoorlijk verkoopt/ Dat is wat we allemaal willen, of in ieder geval jij wel hey 😉
Martijn Aslander
Prima vragen. Goed om eens over na te denken!
Comments are closed.