Je Hipster PDA: houden of wegdoen?

Ik ben heel erg tevreden met mijn op het Hipster PDA gebaseerde systeem van index kaartjes, bijeengehouden door de bekende clip. In mijn geval zelfs een ordinaire paperclip. De PDA hieronder heeft een heel aardige overeenkomst met die van mij:

Komt er iets op mijn pad – een afspraak, uitzoekwerk, nieuw contact, of juist een verwachte terugkoppeling van iemand anders – dan wordt dat direct netjes genoteerd op een kaartje, netjes voorzien van een uiterste datum dat het gedaan moet zijn, of de juiste @ tag als het bijvoorbeeld @verwerkt moet worden. Een systeem met een opstarttijd van 0 seconden en eenvoudiger toegankelijk dan dit krijg je niet, toch? Gecombineerd met een mooie zwartleren agenda, plus een notitieboekje voor het opschrijven van uitgebreidere gedachtekronkels vormt het een onverwoestbaar trio.

Of toch niet…

Zeker, ik beleef erg veel plezier aan het papieren driemanschap. Hierdoor is er altijd overzicht en weet ik ieder moment wat de Next Action is. Het betekent ook dat ik geen Smartphone bezit waar alle afspraken, actielijstjes, agenda in opgeslagen zijn, en die zich netjes meldt met aanstaande afspraken. Zelfs mijn contact lijst past nog helemaal in de papieren agenda, al geef ik toe dat de telefoonnummers een rommeltje zijn! En dan GPS: nog zo iets waar ik zonder kan. Leg meestal dezelfde routes af, en mijn richtingsgevoel is aardig ontwikkeld. Die keren dat ik met een leasebakker meerijd -natuurlijk altijd navigatie aan boord – zijn ze langer bezig te route in het systeem in te geven dan het mij kost de route op mijn papieren kaartsysteem op te zoeken.

Aan de andere kant – zo’n digitale rust verdrijver heeft ook niet louter voordelen: zag op Twitter laatst iemand melden dat zijn vrouw om 12.00 ’s nachts wakker werd door piepjes die haar verjaardag aankondigden… van de reminder in ZIJN telefoon. Oeps, geen goed begin om de verjaardag van je partner te vieren. Ik ben natuurlijk niet helemaal mobiel-loos. Heb al jaren een ‘mobieltje’ maar gebruik die alleen voor het hoofddoel waarvoor die dingen oorspronkelijk gebouwd zijn: bellen en gebeld worden.

En toch heeft dus de twijfel heeft toegeslagen de laatste tijd. Als ik onderweg ben is het wel erg handig om even de email te kunnen beantwoorden; en even de TomTom pagina die zo nauwkeurig de files weergeeft te checken voor een omleidingsroute – aan een alles-in-een mobiel dan maar?

Maar ja, het voelt wel als verraad aan mij goede vriend papier. Je gaat zo’n hip (what’s in a name?) apparaat automatisch gebruiken voor alles waar het maar ingezet kan worden. Dat is in ieder geval tot ziens Hipster PDA, tot ziens mooie leren agenda. Een notitie boekje zal wel altijd tot de vaste uitrusting behoren: zie mezelf nog geen hele verhalen inkloppen op die machine. Ook al hebben ze tegenwoordig nog zulke mooie toetsenbordjes, waardoor vijf kilo inktvip op je stoep tot het verleden schijnt te behoren.

Ik ben er nog niet uit. Mezelf kennende zal het wel op het een of andere smart telefoontje uitdraaien. En toegegeven, ze zien er ook verdraaid mooi uit tegenwoordig.

Ben benieuwd naar jouw ervaring: ben je door een vergelijkbare afwegingsproces gegaan? Is het principieel papier bij jou? Of zit de Blackberry, iPhone of hoe dat ding ook heet al jaren in je jaszak?