Lui zijn mag weer! De kunst van het taggen

WEB 2.0 heeft veel mooie dingen gebracht, maar het voorzien van een internet pagina van 1 of meerdere ’tags’ (kernwoorden, haakjes) is voor mij wel een krachtige ontwikkeling. Er zijn meerdere programma’s die kunnen ’taggen’ maar voor mijn dagelijks gebruik vertrouw ik op del.icio.us
Voor het gebruik van del.icio.us moet je eerst een account aanmaken, maar dan kun je helemaal los. Ik onthoud amper nog websites, ik hang er gewoon een ’tag’ aan. ‘Taggen’ maakt het bookmarken van je internetpagina’s overbodig. Je hoeft nu de pagina’s niet meer te bewaren, je bewaart via del.icio.us de kernwoorden die je aan al je bezochte pagina’s geeft.
Dit is puur gemak. Want sommige pagina’s verdienen wel 3 of 4 kernwoorden om deze aan te onthouden. Het enige waar je goed aan moet denken is dat je wel de juiste ’tag’ gebruikt.
De kunst van ’taggen’ zit hem in het gestructureerd voorzien van logische kernwoorden aan de pagina’s die je wilt onthouden. Doe je dit goed dan heb je er heel veel plezier van. Want del.icio.us gaat nog veel verder. Niet alleen je eigen ’tags’ zijn te bekijken, maar ook die van anderen. En daar komt de andere grote vinding van WEB2.0 om de hoek kijken, RSS!
Als ik alles wil weten van de nieuwe I-phone dan hang ik deze ’tag’ aan alle pagina’s die daar wat over vertellen. Leuk, tot zover niets nieuws. Maar als ik buiten mijn eigen account ga zoeken, vind ik ALLE ’tags’ van I-phone van ALLE del.icio.us gebruikers. Daar kan niemand tegenop surfen of snuffelen op het web.
He, maar dan hoef ik toch zelf ook helemaal niet meer te zoeken? Als je vertrouwd dat je mede-webgenoten ook nauwkeurig zijn met hun ’tags’ (ze willen tenslotte zelf ook de juiste kennis vinden), dan stop je onmiddellijk zelf met zoeken. En je plaatst een RSS trigger op de ’tag’ die je wilt volgen. In mijn geval ‘I-phone’. En iedere keer als iemand weer ergens een goede blog of website gevonden heeft en er een tag ‘I-phone’ aanhangt, krijg ik automatisch een melding in mijn RSS-reader. Leve de gepaste luiheid. Dit scheelt uren tijd.
Als je niets over een onderwerp wilt missen en toch echt niet wilt zoeken, is er nog een tweede stap. Gebruik Google blogsearch voor je ’tag’ naar keuze en activeer op de resultaten een RSS. Dat wat mensen op het net niet ’taggen’ vindt de blogsearch wel. Vanaf nu mis je helemaal niets meer op je onderwerp naar keuze.
Lifehacking is gepast lui zijn en het internet echt voor je laten werken. Tegelijk is Lifehacking ook het zeer grondig filteren van informatie. Alles weten maakt niet gelukkig, waardoor 90% van alle RSS signalen van del.icio.us en blogsearch ook direct weer de prullebak in gaan.
De tijd die gewonnen werd met lui zijn, is me veel te kostbaar om al die dingen te gaan lezen.