De maand december komt er weer aan en dan worden er cadeautjes gekocht en lekker gegeten. En aan al dat leuks wordt een hoop geld uitgegeven. Op zich niets mis mee, want met z’n allen hebben we een hoop te besteden. Aan de andere kant is het wel prettig om dat wat we te besteden hebben ook zo efficiënt mogelijk te besteden. Internetaankopen zijn een goede manier om efficiënt geld uit te geven, maar de stad in voor je kerstinkopen heeft toch ook zo zijn charme. Als je een beetje kunt onderhandelen, kun je ook hier veel geld besparen.
Er zijn mensen die structureel meer waar voor hun geld krijgen dan anderen. Het zijn de mensen die kunnen onderhandelen. Iedereen kent er wel een paar. Mensen die het altijd lukt om minder te betalen dan de rest. En die mensen gaan dus efficiënter met hun te besteden middelen om. Maar wat nu als je niet zo handig bent in dit onderhandelingsspel. De meeste winkeliers hebben een heel goed inschattingsvermogen op dit gebied en zullen dit spel dan doorgaans van je winnen. En dat is jammer, want je wilde eigenlijk die prachtige dvd-box van Harry Potter voor je geliefde meenemen, maar omwille van de financiën koos je toch maar voor een doos bonbons.
Je kunt natuurlijk een cursus onderhandelen gaan volgen, maar dat kost tijd en geld en voordat je dat er weer uit hebt… Ik heb ontdekt dat er een simpele manier om te onderhandelen is, ook als je het niet kan. Ik kan het namelijk ook niet. Ik ben zo iemand die kleren gaat kopen en de verkoper het prijsje eraf laat knippen zodat ik het gelijk aan kan trekken. Vergeet het maar dat je dan nog een sterke onderhandelingspositie hebt. Dat lukt me dan ook nooit, onderhandelen.
Wat wel vaak lukt is vragen. Gewoon vragen “is dit een vaste prijs of kan er wat af?”. Als de verkoper dan antwoordt met “nee”, dan is het ook gewoon nee en betaal ik de volle mep. Maar, hier komt de hack, heel vaak is het ook gewoon “ja”. Verbazingwekkend hoe vaak het ja is. En hoewel je dan misschien niet de bodemprijs betaalt, 10% van honderd euro is toch een tientje. En dat is weer die doos bonbons, die je in dit geval fijn aan je buurvrouw kunt geven die vaak alleen zit met de kerst.
Dit is niet ingewikkeld. Het is wel belangrijk dat je het echt vraagt. Met in je achterhoofd dat je een nee gewoon accepteert en zonder morren het volledige bedrag afrekent. Probeer niet net te doen alsof je kunt onderhandelen. Onderhandel niet maar vraag. Je zult verbaasd staan hoe vaak mensen dan best iets voor je willen doen. En dat is leuk. Ik word daar altijd vrolijk van.
Arjan Broere
Voigens mij is onderhandelen of vragen of hoe je het ook aanpakt vooral iets dat bij jou moet passen en bepaalt de verkoper zijn grenzen. Persoonlijk ben ik niet dol op allerlei toneelstukken met weglopen en de verkoper die zijn baas moet vragen of hij deze uitzonderlijke deal wel kan bieden … Ik ben n relatiekoper die graag goed geholpen wordt en door goed advies een betere aanschaf doet. Maar, ik google en vergelijk wel omdat ik ook vind dat ik moet weten wat er -los van advies, service en nazorg- gevraagd wordt voor een product.
Bij het prijsvergelijken stop ik alles met een tag in Evernote, zodat ik na wat browsen een selectie kan knippen-en-plakken.
Als ik iets moet zoeken en ik kom er niet aan toe, dan maak ik in Evernote een actie (ctrl-C) met de tag #sint.
Bij uiteindelijke aanschaffen screenclip ik het laatste overzicht naar Evernote en als ik bevestigingsmails krijg, foward ik die naar Evernote met als tag #wachtenop en -nu dan- #sint. Als ik iets binnenkrijg wis ik de mails. Duurt het naar mijn gevoel te lang dan heb ik met die tags snel de mails gevonden van bestellingen waar ik op wacht.
Zo voorkom ik dat ik al klikkend en browsend overzicht verlies 😉
Bert Verdonck
@Jacco : zo’n vraag met een keuzemogelijkheid werkt heel vaak. Wat ook regelmatig lukt: “Wat is er voor nodig om iets van de prijs te doen?” In sommige winkels lukt het ook om te vragen naar een korting omdat je contant betaalt (scheelt weeral % credit card kosten voor winkelier).
Bijkomende tip: Als je toch wenst te onderhandelen : Met je smartphone een foto van de barcode maken (bv. Goggles, Red Laser, etc.) en onmiddellijk de prijs online op je scherm toveren. Het lukt soms om op die basis toch een extra korting te krijgen. Ik ga meestal niet tot het uiterste en doe ietsje bij op de (laagste) internetprijs, zodat er ook nog marge blijft voor de winkel.
@Hans : je commentaar is helemaal terecht. En toch bestel ik steeds meer online, want het scheelt zelfs tot 50% (overlaatst nieuwe macbook pro gekocht!). Tegelijkertijd zal ik ook terugkeren naar een winkel die me helpt. Dat de prijs dan ietsje hoger is, dat betaal ik er met de glimlach bij. Ik weet dat het niet altijd logisch klinkt…het hangt echt af van item tot item!
Hans
Vond onlangs in de boekhandel het boek dat ik zocht, maar het enige exemplaar had een lelijke kras op de rug. Op mijn vraag of er nog een ander exemplaar voorhanden was, kwam meteen het aanbod om 20% van de prijs af te halen. Geregeld.
Mijn kritiek op de kortzichtigheid van sommige “beroepsconsumenten” terzijde, is het natuurlijk altijd goed om de dialoog aan te gaan en te zien wat er van komt.
Sjoerd
Dát er wat van de prijs af kan is vaak een feit. Je VRAAG kan dan ook zijn: “Wát kan er nog van de prijs af?” Tip: Doe het niet als je al bij de kassa staat, maar terwijl je nog staat te ’twijfelen’ of je het neemt. Waarom zou de winkelier de prijs naar beneden doen als je toch wel gaat kopen?
(Ik ben ook geen onderhandelaar hoor!)
Hans
@Stefan: volgens mij is marktwerking van alle tijden en mijn voorbeeld had ook over een niet-online prijsstunter kunnen gaan. Ik heb niets tegen e-commerce, integendeel, maar vind wel dat veel klanten kortzichtig zijn in hun gedrag: service, kwaliteit en aandacht verwachten, maar hiervoor niet willen betalen.
Zoals Jacco aangeeft, kan je op veel manieren meerwaarde halen uit je aankopen, bijvoorbeeld door duurder maar wel biologisch of fair trade te kopen. Het is “normaal” om zoveel mogelijk waarde uit je moeite te halen, maar die waarde hoeft niet in euro’s uitgedrukt te worden, zeker als we bijvoorbeeld in verhouding meer euro’s hebben dan tijd.
We betalen ons blauw voor merkartikelen en gadgets met een factor 100 of meer tussen kost- en verkoopprijs. Waarom wel betalen voor een “echte” Merk X, maar niet voor advies en fatsoensnormen in de retail?
@Jacco: vragen staat vrij, helemaal mee eens. Evenzogoed ken ik ondernemers die er alles aan doen om de klant maximaal terwille te zijn en dan die weinig begrip hebben voor het “kan het voor minder?” op het eind. Kwestie van “kost wat, maar dan krijg je ook wat”.
Volgens mij hebben mensen geld genoeg om te betalen voor allerlei zaken die we zogenaamd belangrijk vinden maar in de praktijk kiezen we vooral op criteria die belangrijk waren toen we nog arm waren: voordeelverpakkingen, aanbiedingen, enzovoort.
Ben benieuwd hoe jullie deze presentaties waarderen:
TED-talk, “The Paradox Of Choice” van Barry Schwartz:
http://www.youtube.com/watch?v=VO6XEQIsCoM
TED-talk van Dan Gilbert: Exploring the frontiers of happiness
http://www.youtube.com/watch?v=c-4flnuxNV4
Beide hebben het over ons onvermogen om verstandig te kiezen. Uiteraard vaart de reclamesector hier wel bij.
@Debora: je hebt groot gelijk 🙂
Debora
@Stefan Je hebt een punt, maar @Hans heeft dat ook. De gemiddelde Nederlandse consument heeft de nogal eens de neiging altijd puur voor de laagste prijs te gaan, en vervolgens te klagen over gebrek aan kwaliteit en/of service. Als je dus, zoals in @Hans’ voorbeeld, je info haalt bij een winkel met service maar je producten vervolgens elders voor de laagste prijs haalt, moet je inderdaad niet vreemd staan kijken als zo’n winkel je op een gegeven moment geen service meer geeft.
Zelf ga ik dit jaar, net als vorig jaar, alle kerst cadeau’s online bestellen. Winkelen kan leuk zijn, maar een hele middag winkel in winkel uit, drukte en lange rijen, om aan het einde nog steeds de helft van je cadeau’s niet gevonden te hebben, dat ben ik toch een beetje zat geworden.
Jacco van der Pol
@stefan In deze eeuw is te verwachten dat ‘ergens het maximum uithalen’ niet hetzelfde meer is als ‘zo veel mogelijk spullen voor zo min mogelijk euro’s’. De andere kant van het verhaal is namelijk dat het soms ook gewoon leuk is om iets ergens te kopen omdat het daar gezellig is, de mensen aardig zijn, etc. Ook al betaal je er daar meer voor. Korting krijgen en daar blij van worden is niet hetzelfde als zorgen dat je ergens de absolute minimumprijs voor betaalt (waar overigens op zichzelf niets verkeerd aan is).
Stefan
@ hans: Welkom in de 21ste eeuw. Toch normaal dat je als klant overal het maximum wil uithalen, of in dit geval het minimum van prijs. Je moet als leverancier maar flexibel zijn je kunnen aanpassen aan je externe omgeving. Ga ook op het internet, je zal er profijt uithalen. Denk aan Darwin, niet de sterkste, maar zij die zich het best weten aan te passen aan hun (nieuwe) omgeving zullen overleven.
Jacco van der Pol
In dit stukje probeer ik te vertellen dat je eigenlijk juist NIET moet onderhandelen (behalve wanneer je het heel goed kan of gewoon leuk vind). Dus, NIET onderhandelen, maar gewoon VRAGEN. De verkoper kan dan ja of nee zeggen en daar blijft het bij. Dat is niet moeilijk en ook niet vervelend voor beide partijen. Het leuke hiervan is dat je vaak een ja krijgt.
Hans
Ik heb een enorme hekel aan de “moderne mondige klanten” die altijd het onderste uit de kan willen hebben maar tegelijkertijd niet loyaal zijn aan de leveranciers die hen tegemoet komen. Die in de duurbetaalde en duur ingerichte showroom alle tijd nemen, de verkoper uithoren en daarna op internet bij een anonieme dozenschuiver twee tientjes besparen. Als het apparaat stuk gaat bellen ze uiteraard even met de importeur, die vertelt dat je voor service bij alle verkooppunten terecht kan, dus je snapt al waar de klant zijn verhaal komt halen.
Wie een fatsoenlijke, deskundige leverancier vindt, mag daar best zuinig op zijn en terugkeren. Het kan niet altijd voor de allerlaagste prijs, want ook de winkelier moet rondkomen, maar vaste klanten hebben altijd een streepje voor.
Onderhandelen is uiteraard altijd prima, met iedere leverancier, maar bedenk heel goed wat je wil. Als je als klant serieus genomen wil worden, moet je ook de leverancier serieus nemen. Als de leverancier onbelangrijk en inwisselbaar is, ben je dat als klant ook – en je verdient niet beter.
Zorg dat zowel de leverancier als de klant aan het eind van de onderhandeling uitzien naar de volgende keer.
guus
Onderhandelen over geld doe ik bijna nooit, maar een extra dienst of produkt lukt vaak
Bert
Vragen om korting kan, maar kijk ook goed in de ogen van de verkoper. Daarmee verraadt hij vaak of er mogelijkheden zijn met de prijs.
Comments are closed.