Ik zat gisteravond te zappen toen een zinnetje in een film me trof: “A man who wants nothing in invincible.” (Een man die niets wil is onoverwinnelijk.) In onze welvarende maatschappij zijn we er aan gewend dat het meeste dat we besluiten te willen ook wel krijgen, vroeg of laat. Natuurlijk zijn er situaties waarin dit niet mogelijk is (hoewel sommigen ook dát bestrijden) maar het zit wel diep in ons denken ingebakken. En het zinnetje op zich impliceert al dat onoverwinnelijk zijn iets is, dat je wil of zou moeten willen.
Wat mij er persoonlijk nogal in aanspreekt is de vrijheid die het geeft als je niets wil… Het creëert altijd een spanningsveld tussen de status quo en de situatie die je wil bereiken- dit is een prachtige, creatieve energie die veel kan bewerkstelligen, maar houdt dus ook in dat er iets zou moeten zijn of gebeuren dat er nog niet is. Dit kan weer leiden tot frustratie en stress. En het maakt je kwetsbaar; wat je wil is dus meteen je achilleshiel. Als iets je dwarsboomt betekent dit (wederom) frustratie en teleurstelling.
Is iemand die niets wil voorbestemd om als lethargisch lappenpopje door het leven te gaan of kan dit desondanks een energiek, levenslustig mens zijn? Wie ziet het zitten om wat je wil los te laten? Is streven naar onverwinnelijkheid wel slim, of zit het zo diep in ons DNA ingebakken dat we wel móeten?
Laat hieronder je filosofische, ontnuchterende, tegensputterende, instemmende of andersoortige reactie achter! 🙂
About Author
berber
Op de site http://www.thebecompany.nl staat uitgelegd hoe een vrouw de staat van zijn herkend heeft door los te laten wat ze wilde vanuit een perspectief als alleenstaand wezen. Zo snap ik nu dat je willen hebt vanuit je persoonlijkheid gezien die jouzelf als afgescheiden ervaart en een wil vanuit het grotere zelf, het bewustzijn en dit heeft idd te maken met groei en ontwikkeling, alleen ten dienste van het grotere geheel, los van enkel jou als individu.
Verplicht
Ik hop ff voorbij, zo van: I was here… Ik kom hier waarschijnlijk ook nooit meer terug, maar wel grappig. Ik reageer omdat ik me aangesproken voelde, ik ben zoiemand die niets wil. Vooral materieel verlangen zie ik als collaboratie met de vijand, de materiele spiegeltjes en kraaltjes, ik word er koud noch warm van.
Ik ga altijd uit van de natuurlijke staat: we leven in het bos van moeder natuur, wat meer kun je verlangen dan wat zij ons geeft? Helaas leven we niet meer in het huis van moederaarde maar in het hof van de boosaardige kasteelheer, met andere wetmatigheden en zijn verleidingen van gouden bergen, spiegeltjes en kraaltjes.
Onno
sorry het is Flowroma ipv Flowrama
Onno
@ flowrama: dan ga je uit vn een len in de moderne grote stad neem ik maar even aan. als je auto wilt rijden heb je benzine nodig, en een doel om heen te rijden.
Maar als je nou heel gelukkig je leven op de hei kan slijten in een zelfgebouwde blokhut, lekker vuurtje stoken, niks om je heen, je zetdig hebt. eens een valletje voor een konijn, of als je je stoer voelt een hert. water uit de sloot koken of zo, allemaal prima.
Luxere variant: zorg dat je 10 miljoen euri op de bank hebt en je laat het hutje bouwen en dan ga je 1x/maand naar de winkel of laat albert de boel brengen, ja je hebt dan albert nodig, maar goed dat konijn heb je ook nodig als je zo gaat redeneren.
Enfin, je kan denk ik best alleen leven zonder dat je vanalles nodig hebt. Ik denk dat het doel van de film was om je eens weg te leiden van onze consumptie maatschappij.
Denk er maar eens over na…
Flowroma
Nou.. ik kom gelijk to the point. Je bent doelloos als je zo denkt! Aan de andere kant, je bent echt supervet als je het kan.
Je hebt geen behoefte aan vrienden, sociale contacten, pff.. dat levert toch gelijk problemen op met je ziel geest of whatevah?
Kijk, je bent inderdaad onoverwinnelijk, want je bent zelfstandig, je hebt geen behoefte aan sociale contacten.
Dat is de ene kant, een andere kant is, in deze maatschappij kunnen we niet zonder iets. Iedereen wil wel wat.
Geld heb je nodig, zonder ga je vast snel de afgrond in. Enne.. vrienden heb je nodig. Denk er maar eens over na
Idee van die film is waarschijnlijk JOU te laten begrijpen waar je wel en waar je niet de dag van vandaag mee en zonder kan leven!!
Eric
“Degene die met het minst tevereden is, is het rijkst, want tevredenheid is de grootste schat’.
Wat hij zegt is waar, maar tevens onbereikbaar: Alle mensen hebben een verlangen of droom”
Tenzij je verlangen tevredenheid is. Ook kan je verlangen bestaan uit geestelijke rijkdom of kennis. Dit is een stuk “goedkoper” te bereiken dan alle materiele zaken waartoe we tegenwoordig zo verleid worden. Tevredenheid hangt dus sterk van je verlangen of droom af en ook hoe hoog de eisen zijn die je er aan stelt. Met andere woorden, hoe snel ben je tevreden.
Natuurlijk kan er ook nog tevredenheid ontstaan uit het feit dat je je verlangens naar materie kunt temperen of uitschakelen.
Legio mogelijkheden dus, alhoewel ik wel denk dat het “niets willen” zich in het voorbeeld beperkt tot materiele zaken en niet tot geestelijke.
Marjolijn
Je gequote filmzin lijkt me een afgeleide van het gedachtengoed van Socrates die ooit zei: ‘Degene die met het minst tevereden is, is het rijkst, want tevredenheid is de grootste schat’.
Wat hij zegt is waar, maar tevens onbereikbaar: Alle mensen hebben een verlangen of droom, en je krijgt er alleen maar nieuwe bij als je ze hebt waargemaakt. Verlangen is eindeloos, en maakt dat je jezelf hoge eisen stelt wat vaak vermoeiend kan zijn.
Of zoals Aristoteles het ooit verwoorde: ‘Het ligt in de aard van het verlangen om niet bevredigd te worden, terwijl de meeste mensen alleen maar leven voor de bevrediging van verlangen’.
Daarom ook dat ik vaak denk dat mensen die besluiten dat ze tevreden zijn met dat wat ze hebben, en dus minder verlangen of willen, misschien niet ‘invincible’ maar zeker heel erg tevreden zijn.
Michel
Onzin. Voor mij is het doel in het leven groei & geluk! Niks doen… en dan ? Als water niet in beweging is ( niets doet ) gaat alles erin dood. Geluk krijg je door je op zaken / interesses te richten die je leuk vindt, en daar juist iets mee gaan doen! Degenen die niets wil…die kijkt maar ff wat ie doet, ga ik iets leuks doen in de tussentijd 😉
Flores
Ik geloof wel dat niets willen je helemaal vrij en onoverwinnelijk maakt. Maar ook dat kan je dan natuurlijk helemaal niets meer schelen. Ik voel mij het gelukkigst als iets wat ik heel erg graag gewild heb, maar niet voor mogelijk achtte, toch gelukt is. Zoals dat ene doelpunt dat ik ooit als 13jarige invaller maakte bij de voetbalclub MOC B2 (14-16 jr). Ik denk dat onoverwinnelijk niet hetzelfde is als gelukkig.
Onno
@ Jolanda: of willen ze zo de verlichting bereiken?
Niets willen past niet echt in de mainstream denkwijze van deze tijd. Als je niets wilt heb je geen ambitie en kom je op maar weinig plekken aan de bak, tenzij je voor jezelf begint, maar de meeste mensen die voor zichzelf beginnen willen weer wat. Klinkt natuurlijk materialistisch, maar als je geen werk hebt komt er niet zo verdomde veel geld binnen en kan je dus ook niet heel relaxed genieten van je niks doen. Ook uitkering trekken gaat niet echt want dan moet je solliciteren anders wordt ook die nog gekort.
Die man die op het eiland van plastic flessen woont voor de kust van Mexico die hoeft helemaal niks, hij is volledig onafhankelijk, als hij zin heeft (iets anders dan willen in mijn optiek) raapt hij een eitje of plukt een benaan, gaat een stukje zwemmen of doet lekker niks. toch wil hij dan weer zijn eiland/boot uitbreiden en de zee op met zijn creatie.
De mens leeft in mijn ogen van zingeving. dat onderscheid de mens ook van de dieren (even kort door de bocht). Zingeving is net zo richtinggevend als willen (@ Filips Jager). De zingeving geeft ons aanleiding om dingen te doen en dingen te willen. wat dat is, maakt niet uit. zelfs als dat betekend dat je niets wilt doen.
Jolanda
Is het niets willen of is het niets nodig hebben?
Niets willen komt op mij over als iets van het ego waarbij je je bewust afsluit van dingen om wat voor reden dan ook. Sommige mensen hopen zelfs zo de verlichting te bereiken 😉
Niets nodig hebben van die overdaad aan spullen en zogenaamde verplichtingen die er om ons heen zijn vind ik een veel grotere kunst. Dit vraagt namelijk van je dat je je volledig accepteert en dat je genoeg hebt aan je eigen tevredenheid om wie je bent en kunt. Als je dat kan, dan ben je in mijn ogen iemand. Want daar gaat het namelijk ook om: gewoon zijn wie je bent, zonder dat je al je verdrietjes, frustratietjes, kijk-mij-eens-geinponempje-zijn-tjes weg te stoppen onder een berg met dingen die een heel andere kant van je laten zien dan je eigenlijk bent.
Veel mensen (ik net zo goed) willen dingen om hun eigen ego rustig te houden. Dan weer een nieuwe ipod en dan weer de nieuwste telefoon met gadgets. Al die dingen is niets mis mee, zo lang je het maar niet gebruikt om een behoefte in jezelf te stillen.
Klinkt leuk he? Nu nog doen… maar ik ga eerst even mijn ego de mond snoeren.
Lucas van der Valk
Dat je niets wilt wil helemaal nog niet zeggen dat je niets doet…….
Maar wie iets wil heeft iets te verdedigen.
En wie iets te verdedigen heeft kan ooit iets verliezen.
Dus wie niets wil is onoverwinnelijk.
Het klopt dus inderdaad.
Maar wel gewoon blijven doen wat er te doen is voor jou!
Net als dit berichtje, dat is voor mij nu aan de orde.
Terwijl ik het nooit heb gewild.
Nu ga ik weer wat anders doen.
Hartelijke groet,
Lucas van der Valk
http://www.levenskunsten.nl
Filips Jager
willen is een actiegericht woord. Dat is al een richting op zich. Creativiteit komt volgens mij het beste los op de momenten dat je even niets wil/doet/denkt/etc. maar gewoon bent. Als even alle intern geheugen vrij is omdat andere processen geen ruimte of afleiding vragen.
Het is moeilijk maar zonder een vooraf uitgezette richting (lees wil, doel etc.) kun je wel alles wat in je opkomt beleven en ervaren. Volgens mij is dat pure energie en levenslust, want het wordt niet geremd door je eigen vooringenomen doelen of regels.
Jan Wolter
Als je niets wil, wil je ook geen onoverwinnelijkheid. Als je niets wil juist om onoverwinnelijk te zijn, wil je dus toch iets.
Mmm, ‘niets willen’, volgens mij is het net zo onmogelijk als ‘niets doen’. Het lijkt wel even lekker als je rondloopt met een kop vol plannen. Een soort ‘ik-wil-even-niets’ pauze. Maar daarna wil je toch weer iets. Je ergens in vastbijten kan tot mooie dingen leiden. Soms weer loslaten ook. Ja, je hebt dan tenminste iets om los te laten. Onverschilligheid leidt in elk geval tot niks. Frustratie kan een motor zijn om verder te komen, als je het goed gebruikt. Niets willen, nee, ik geloof dat ik het ook niet zou willen.
Paul Veugen
@Cysoon
Dan heb je dus wel degelijk een doel 😉 …
cysoon
@Paul Veugen
Tenzij ‘niets willen’ je doel is… 😉
Gerben Wiersma
Ik trek het liever naar het materiële, iemand die niks wil in het materiële is groots.
Geen dure auto’s, geen gave gadgets en geen designer kleren. Daar ligt de grootste uitdaging, immers de marketing machine is tegenwoordig ijzersterk met subliminale suggesties en sexy commericials. Je moet stevig in je schoenen staan wil je deze krachten weerstaan, alles om ons heen is marketing. Reclameborden , websites, tv, zelfs kleding. The man who wants nothing is invincible slaat voor mij dus op zijn consumptieve materiele houding en niet op zijn missie om energiek en levenslustig te zijn.
If a man lives a pure life nothing can destroy him;
If he has conquered greed nothing can limit his freedom
Paul Veugen
Als je niets wilt, heb je geen doel en zonder doel heb je geen motivatie. Zonder doel (of behoefte) kun je niets bereiken…
Comments are closed.