Maak vooral meer fouten!

Op school leer je, dat je netjes en secuur moet werken. Geen inktvlekken op je papier, geen doorhalingen, geen spelfouten. Daar kan toch niemand op tegen zijn?

Nou, ik wel.

Voorbeeldje. Als je met 100 woorden per minuut een brief typt, dan is dat knap snel. De prijs die je voor die snelheid betaalt is waarschijnlijk, dat je een paar typefouten maakt. Zolang je die fouten snel en eenvoudig kan herstellen, is er volgens mij geen man overboord.

Waar gebruik je je aandacht voor?

Daarentegen zou je ook met tien woorden per minuut diezelfde brief kunnen typen, maar dan in één keer helemaal goed. 100% correct en zonder een enkele fout. Je werkt dan netter en secuurder, maar waarschijnlijk ook een heel stuk trager.

Wie snel werkt, maakt relatief snel fouten. En als je een gemaakte fout niet eenvoudig en snel kunt corrigeren, dan zul je netter en secuurder moeten gaan werken. Ziedaar één van de voordelen van de tekstverwerker: het kost minder moeite om een gemaakte tekst aan te passen – en dus ligt het meer voor de hand om nog eens een tweede en derde revisie van je tekst te doen. Met de typemachine was dat een enorm karwei, waar je liever niet aan begon.

De hypercorrecte manier van secuur werken heeft nog een enorm nadeel: je bent een vrij groot percentage van je denkcapaciteit kwijt aan het nadenken over het typen zelf. Je moet namelijk voor elke aanslag zeker weten, dat het de goede letter is die je gaat indrukken. En de aandacht die je daarvoor gebruikt, kun je niet tegelijkertijd gebruiken om ook inhoudelijk na te denken over wat je nou eigenlijk aan het typen bent. Over het rapport wat je schrijft, of de software die je codeert.

Dus hoe netter je wilt werken, hoe meer aandacht er uitgaat naar de minder belangrijke zaken zoals foutloos typen.

Ctrl+Z

Gelukkig is moderne software meestal zo ontworpen, dat je eenvoudig fouten kunt herstellen. De webbrowser is daar misschien wel het ultieme voorbeeld van. Wie gebruikt niet de Backspace toets om terug te gaan naar de pagina waar je vandaan kwam?

Ook in allerlei andere programma’s is het mogelijk om met een knopje op het scherm, of een toetscombinatie, fouten terug te draaien. In bijna heel Windows kun je bijvoorbeeld gebruikmaken van de toetsencombinatie Ctrl+Z (ken je die uit je hoofd?). Typ een zin in je email programma, druk op Ctrl+Z en dikke kans dat diezelfde zin weer verdwenen is als sneeuw voor de lente.

Zo kun je snel typen, veel aandacht besteden aan de inhoud van dat wat je wilt zeggen, zonder bang te zijn voor het maken van fouten. Waar gehakt wordt vallen spaanders – waar geen spaanders vallen, wordt dus blijkbaar niet gehakt.

Een faciliteit als Ctrl+Z zou trouwens ook op andere gebieden van het leven fabelachtig praktisch kunnen zijn.

Email wegsturen

Ander voorbeeld. In Outlook kun je instellen, dat elke email die je verzendt ook meteen verstuurd wordt naar de email server. Dat klinkt lekker snel, en scheelt een handeling, namelijk het drukken op een knopje. Maar als je dat fenomeen een laagje dieper bekijkt, denk ik dat het in de meeste gevallen uitermate contraproductief is om verzonden emails ook meteen weg te laten sturen.

Ik heb mijn email programma zo ingesteld, dat ikzelf op een functietoets (F9) moet drukken om alle emails die klaarstaan voor verzending, ook werkelijk naar de email server te sturen (Tools | Options | Mail Setup | Send immediately when connected).

Wat is het voordeel? Ik kan snel en met de inzet van minimale hersencapaciteit emails intikken en op verzenden drukken (Alt+S in de Engelse versie van Outlook), zonder bang te zijn dat ik een kapitale blunder bega.

Geheid dat ik mezelf een keer of twee, drie per week voor de kop sla, omdat ik nog iets vergeten ben, omdat ik het verkeerd adres heb gebruikt, of omdat er iets anders is misgegaan. Grappig om te merken dat dat soort gedachtes meestal opkomen net een microseconde nadat ik op verzenden heb gedrukt.

Dat voor de kop slaan hoef ik nu niet al te letterlijk meer te nemen – het bericht is nog niet werkelijk verzonden. En ik kan er zo weer bij om het alsnog aan te passen voordat het uiteindelijk wel wegstuur.

Doordat ik die mogelijkheid had bij de twee emails waar ik het nodig had, kon ik de andere 87 emails afgelopen week versturen met het inzetten van minimale hersencapaciteit voor niet-relevante aspecten als hypercorrectheid.

Maak het jezelf makkelijk

Kortom: verzin manieren om het zo eenvoudig mogelijk te maken voor jezelf om gemaakte fouten te herstellen. Dat zorgt ervoor, dat je je aandacht vervolgens kunt richten op die dingen die er werkelijk toedoen.

Zo werk je met meer effect, in plaats van met blind perfectionisme.

Hoe zorg jij, dat je lekkur veel fouten kunt maken?